ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

بازداشت موقت سازوکاری برای دسترسی به متهم است از همین رو مدت آن کوتاه می‌باشد ([[ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری]]) تا تحقیقاتی که حضور متهم می‌توانست مانع  آن شود، انجام گردد. با این توضیح امکان برخورداری متهمین بازداشت شده از مرخصی که در تبصره 2 این ماده به آن اشاره شده است معنای چندانی ندارد. از طرفی نیز منعی برای تخفیف قرار تأمین متهم برای امکان برخورداری از مرخصی او در فرضی که شرایط اعطای مرخصی به وی وجود ندارد، ذکر نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4748340|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

مطابق رأی وحدت رویه شماره 680 مورخ 84/5/25  ضبط وثیقه ایداعی توسط زندانی در صورت عدم مراجعه او به زندان تأیید شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4737804|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>