ماده ۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۷ قانون آیین دادرسی کیفری''': در تمام مراحل [[دادرسی]] کیفری، رعایت [[حقوق شهروندی]] مقرر در «[[قانون احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی|قانون احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی مصوب ۱۵ /۲ /۱۳۸۳]]» از سوی تمام [[مقام قضایی|مقامات قضائی]]، [[ضابط دادگستری|ضابطان دادگستری]] و سایر اشخاصی که در فرایند دادرسی مداخله دارند، الزامی است. متخلفان علاوه بر جبران خسارات وارده، به مجازات مقرر در [[ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده (۵۷۰) قانون مجازات اسلامی]] (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) مصوب ۲ /۳ /۱۳۷۵ محکوم می‌شوند، مگر آنکه در سایر قوانین مجازات شدیدتری مقرر شده باشد.

مخاطب قانون احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی، کلیه [[دادگاه عمومی|محاکم عمومی]]، [[دادگاه انقلاب|انقلاب]] و [[دادگاه نظامی|نظامی]]، [[دادسرا]]ها و ضابطان قوه قضاییه است، در حالی که در ماده ۷ قانون آیین دادرسی کیفری، سایر اشخاصی که در فرایند دادرسی مداخله دارند نیز اضافه شده‌است، در نتیجه ماده فوق علاوه بر موارد مذکور شامل وکیل و [[کارشناس رسمی دادگستری|کارشناس]] هم می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4648456|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

در پیش نویس تهیه شده توسط [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]]، علاوه بر رعایت حقوق شهروندی مقرر در قانون «احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی» رعایت این حقوق بر اساس سایر قوانین نیز پیش‌بینی شده بود که توسط [[کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس|کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس]] حذف و مصادیق حقوق شهروندی طبق قانون پیش گفته بیان شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277400|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>

[[ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی]]