ماده 2 منشور ملل متحد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 2 منشور ملل متحد''': سازمان ملل متحد و اعضای آن باید درتعقیب مرامهای مذکور درماده اول طبق اصول ذیل عمل نماید :  

1- سازمان بر روی اصل تساوی حق حاکمیت تمام اعضای خود مبتنی می باشد .  

 

2- اعضای سازمان ، برای اینکه استفاده از حقوق و مزایای ناشی از سمت عضویت ، نسبت به همة آنها تضمین گردد، باید تعهداتی را که به موجب این منشور بعهده گرفته اند از روی حسن نیت انجام دهند .  

 

3- اعضاء سازمان اختلافات بین المللی خود را به وسائل مسالمت آمیز تصفیه می نمایند به نحوی که صلح و امنیت بین المللی و همچنین عدالت به مخاطره نیفتد .  

 

4- اعضاء سازمان در روابط بین المللی خود از توسل به تهدید و یا استعمال قوه خواه بر ضد تمامیت ارضی و یا استقلال سیاسی هر مملکت و خواه بهر نحو دیگری که مرامهای ملل متحد متباین باشد خود داری می نمایند .  

 

5- اعضاء سازمان درهر اقدامی که سازمان بر طبق مقررات این منشور بعمل میاورد به سازمان مساعدت تام خواهند نمود و از معاضدت بهر کشوری که سازمان بر علیه آن یک اقدام احتیاطی و یا قهری می نماید خودداری خواهند کرد .  

 

6- سازمان طوری اقدام خواهد کرد که کشورهای غیر عضو ملل متحد عملیات خود را در حدود ی که برای حفظ صلح و امنیت بین المللی لازم است باین اصول منطبق نمایند .  

 

7- هیچیک  ازمقررات این منشور ملل متحد را مجاز نمیدارد درکارهائی که اساسا“ مربوط به صلاحیت ملی یک مملکت است مداخله کند و اعضای سازمان را هم مجبور نمی نماید که کارهای از این قبیل را طبق طریقه ای که در این منشور مقرر است تصفیه کنند معذلک این اصل باجرای اقدامات قهری که درفصل هفتم پیش بینی شده است لطمه وارد نخواهد آورد .