بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران''' نام مقاله‌ای از [[سید محمد صادق احمدی]]، [[علی رضا ناصری]] و [[مرتضی قاسم آبادی]] است که در شماره پنجاه و دوم (آذر 1395) [[نشریه پژوهش حقوق عمومی]] منتشر شده است. | {{نشریه پژوهش حقوق عمومی|عنوان=بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران|نویسنده=سید محمد صادق احمدی|نویسنده دوم=علیرضا ناصری|محور موضوعی=حقوق عمومی|محور موضوعی دوم=حقوق بشر|سال نشر=1395|دوره=18|شماره=52|دانلود=https://qjpl.atu.ac.ir/article_6795_ea8e3a690dd1aebece7bcf3ff23fff62.pdf|نویسنده سوم=مرتضی قاسم آبادی}} | ||
'''''بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران''''' نام مقاله‌ای از [[سید محمد صادق احمدی]]، [[علی رضا ناصری]] و [[مرتضی قاسم آبادی]] است که در شماره پنجاه و دوم (آذر 1395) [[نشریه پژوهش حقوق عمومی]] منتشر شده است. | |||
== چکیده == | == چکیده == | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۴: | ||
* [[مطلق انگاری اخلاق]] | * [[مطلق انگاری اخلاق]] | ||
* [[نسبی نگری فرهنگی]] | * [[نسبی نگری فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۴
 | |
| عنوان | بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران |
|---|---|
| نویسنده | سید محمد صادق احمدی علیرضا ناصری مرتضی قاسم آبادی |
| محور موضوعی | حقوق عمومی حقوق بشر |
| سال نشر | ۱۳۹۵ |
| منتشر شده در | نشریه پژوهش حقوق عمومی |
| دوره | ۱۸ |
| شماره | ۵۲ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران نام مقاله‌ای از سید محمد صادق احمدی، علی رضا ناصری و مرتضی قاسم آبادی است که در شماره پنجاه و دوم (آذر 1395) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
بر اساس نگرش غایت‌محورانة انسانی، آزادی بیان از مقتضیات استقلال فردی انسان به مثابه یک غایت بالذات است و محدودسازی آن را باید در چارچوب استثنای ضروری تبیین کرد. در ساحت حقوق طبیعی نیز آزادی، حق طبیعی است و ایجاد هرگونه محدودیتی در تغایر بالذات با این حق به شمار می‌آید. در عصر حاضر، بدون تردید، تلویزیون به‌عنوان یکی از نیرومندترین ابزارهای آزادی بیان، به خدمت گرفته می‌شود. اما درعین‌حال، استفادة نابهجا از این دستگاه می‌تواند باعث تعرض به حقوق عمومی و خصوصی شود. لذا ایجاد محدودیت برای فعالیت شبکه‌های تلویزیونی ضروری است. در همین راستا تمامی اسناد بین‌المللی حقوق بشر، محدودیت‌هایی را برای تلویزیون مقرر داشته‌اند. نظام حقوقی ایران نیز چنین محدودیت‌هایی را در نظر گرفته است که برخی از آن، با محدودیت‌های مقرر در اسناد بین‌الملل حقوق بشر، قابل انطباق است و برخی دیگر، مانند موازین و ضوابط اسلامی در هیچ سند بین‌المللی به‌عنوان محدودیت آزادی بیان یافت نمی‌شود. علاوه بر این به نظر می‌رسد تفاسیر شورای نگهبان بر اصول 44 و 175 قانون اساسی، نوعی محدودیت اضافه بر ابزارهای آزادی بیان باشد. در نوشتار حاضر برآنیم که با بررسی تطبیقی اسناد یادشده، محدودیت های شکلی و ماهوی آزادی بیان در صدا وسیمای ایران مورد واکاوی قرار گیرد.
کلیدواژه‌ها
- حقوق بشر
- آزادی بیان
- محدودیت
- تلویزیون
- اخلاق
مواد مرتبط
- اصل ۹ قانون اساسی
- اصل ۴۴ قانون اساسی
- اصل ۱۷۵ قانون اساسی
- ماده ۱۰ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
- ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر
- ماده ۲۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر
- ماده ۱۳ کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر
- ماده ۱۴ کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر
- ماده ۲۹ کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر
- ماده ۳۰ کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر
- ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
- ماده ۲۷ منشور آفریقایی حقوق بشر