نظریه شماره 1066/96/7 مورخ 1396/05/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۵

نظریه مشورتی 1066/96/7
شماره نظریه۱۰۶۶/۹۶/۷
شماره پرونده۷۸۵-۱/۱۶۸-۹۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۵/۰۹

استعلام: با توجه به تبصره ماده ۸۰ ( الحاقی۲۴/۳/۹۴) قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۹۲ که مقرر داشته: مرجع تجدیدنظر قرارهای قابل اعتراض مربوط به تحقیقات مقدماتی جرائمی که به طور مستقیم در دادگاه رسیدگی می شوند دادگاه تجدیدنظر است لطفا بفرمایید:

آیا آراء منع پیگرد صادره از دادگاه کیفری یک به استناد این تبصره الحاقی ۱۳۹۴ قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان است یا آنکه به استناد ماده ۴۲۸ همین قانون قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با عنایت به اینکه برابر مواد ۳۰۲ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ آراء صادره از محاکم کیفری یک در جرایم موضوع بندهای مذکور در ذیل ماده ۲۷۳ قانون مذکور قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است و به موجب ماده ۴۲۷ قانون فوق الذکر و تبصره ۲ آن، آراء صادره غیرقطعی اعم از محکومیت، برائت یا قرارهای منع و موقوفی تعقیب است، به نظر می رسد قرار منع تعقیب صادره از دادگاه کیفری یک در خصوص جرائمی که مستقیما در دادگاه مطرح می شود، قابل فرجام-خواهی در دیوان عالی کشور است و مفاد رأی وحدت رویه شماره ۷۵۴-۲۵/۸/۱۳۹۵ هیأت عمومی دیوان عالی کشور همسو با همین نظر است.