ماده 24 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 24 قانون امور حسبی''': در مواردی که تصمیمات دادگاه باید ابلاغ شود ترتیب ابلاغ مانند مقررات آئین دادرسی مدنی است. | '''ماده 24 قانون امور حسبی''': در مواردی که [[رای دادگاه|تصمیمات]] [[دادگاه]] باید [[ابلاغ]] شود ترتیب ابلاغ مانند [[مقررات]] [[قانون آیین دادرسی مدنی|آئین دادرسی مدنی]] است. | ||
== توضیح واژگان == | |||
ابلاغ: در لغت یعنی رسانیدن و ایصال.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4054512|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref> در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است. گفتنی است ابلاغ توسط مامورین ذیصلاحی انجام میگردد که مامور ابلاغ نام دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=شهید نورالهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405100|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | |||
دادگاه: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
مقررات ابلاغ مندرج در قانون آیین دادرسی مدنی تشکیل دهنده قاعده عام ابلاغ اوراق است و جز مواردی که صراحتا به موجب [[قانون]] خاصی استثنا شده باشد این مقررات در ابلاغ مربوطه به مراجع قضایی و اوراق رسمی لازم الرعایه است بنابراین از آنجایی که در امور حسبی مسئله ابلاغ، استثناء نشده است، ابلاغ در این قانون مانند ابلاغ در آیین دادرسی مدنی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=وظایف و تکالیف قانونی مأمورین ابلاغ در قوانین موضوعه|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3058104|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=اصغرزاده بناب|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه های قضایی == | |||
مطابق نظریه مشورتی [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] در این خصوص چنین نظر داده است: نظر به این که عزل قیم ماهیتا دعوا محسوب می شود بنابراین قواعد عمومی درمورد احضار راجع به دعاوی در این مورد نیز لازم الرعایه است با استفاده از مناط مذکور در ماده 24 [[قانون امور حسبی]] احضار و قیم مجهول المکان باید برابر ماده 100 قانون آیین دادرسی مدنی (ماده 73 قانون آیین دادرسی مصوب 1379) به وسیله درج آگهی در جراید به عمل آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی آیین دادرسی مدنی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=دانش نگار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2461344|صفحه=|نام۱=عزیز|نام خانوادگی۱=نوکنده ای|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:رسیدگی به امور حسبی]] | [[رده:رسیدگی به امور حسبی]] | ||
[[رده:ابلاغ در امور حسبی]] | [[رده:ابلاغ در امور حسبی]] | ||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۵
ماده 24 قانون امور حسبی: در مواردی که تصمیمات دادگاه باید ابلاغ شود ترتیب ابلاغ مانند مقررات آئین دادرسی مدنی است.
توضیح واژگان
ابلاغ: در لغت یعنی رسانیدن و ایصال.[۱] در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است. گفتنی است ابلاغ توسط مامورین ذیصلاحی انجام میگردد که مامور ابلاغ نام دارند.[۲]
دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.[۳]
نکات توضیحی
مقررات ابلاغ مندرج در قانون آیین دادرسی مدنی تشکیل دهنده قاعده عام ابلاغ اوراق است و جز مواردی که صراحتا به موجب قانون خاصی استثنا شده باشد این مقررات در ابلاغ مربوطه به مراجع قضایی و اوراق رسمی لازم الرعایه است بنابراین از آنجایی که در امور حسبی مسئله ابلاغ، استثناء نشده است، ابلاغ در این قانون مانند ابلاغ در آیین دادرسی مدنی است.[۴]
رویه های قضایی
مطابق نظریه مشورتی اداره حقوقی قوه قضاییه در این خصوص چنین نظر داده است: نظر به این که عزل قیم ماهیتا دعوا محسوب می شود بنابراین قواعد عمومی درمورد احضار راجع به دعاوی در این مورد نیز لازم الرعایه است با استفاده از مناط مذکور در ماده 24 قانون امور حسبی احضار و قیم مجهول المکان باید برابر ماده 100 قانون آیین دادرسی مدنی (ماده 73 قانون آیین دادرسی مصوب 1379) به وسیله درج آگهی در جراید به عمل آید.[۵]
منابع
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4054512
- ↑ منصور اباذری فومشی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری). چاپ 2. شهید نورالهی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405100
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ مصطفی اصغرزاده بناب. وظایف و تکالیف قانونی مأمورین ابلاغ در قوانین موضوعه. چاپ 1. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3058104
- ↑ عزیز نوکنده ای. تفسیر قضایی آیین دادرسی مدنی ایران. چاپ 1. دانش نگار، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2461344