ماده 25 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده 25 قانون امور حسبی''': در صورتی که ابلاغ در کشور بیگانه باید به عمل آید دادرس می تواند ترتیب سهل تری برای ابلاغ در نظر گرفته و دستور دهد.» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۲۵ قانون امور حسبی''': در صورتی که [[ابلاغ]] در [[کشور]] بیگانه باید به عمل آید دادرس می‌تواند ترتیب سهل تری برای ابلاغ در نظر گرفته و دستور دهد. | ||
== توضیح واژگان == | |||
ابلاغ: در لغت یعنی رسانیدن و ایصال.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4054512|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref> در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است. گفتنی است ابلاغ توسط مأمورین ذیصلاحی انجام می‌گردد که مأمور ابلاغ نام دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=شهید نورالهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405100|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
نظریه مشورتی شماره ۷/۷۹۰۵ مورخ ۱۳۸۳/۱۰/۲۱ [[اداره کل حقوقی قوه قضائیه|اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر می‌دارد: [[مقررات]] مربوط به ابلاغ اوراق قضایی بخشی از مقررات [[قانون آیین دادرسی مدنی|آیین دادرسی مدنی]] بوده که جنبه آمره داشته و تبعیت از آن برای مراجع قضایی الزامی است و در اعمال مقررات مذکور فرقی بین اصحاب دعوای بیگانه و تبعه ایران وجود ندارد. به موجب مقررات مذکور ابلاغ اوراق قضایی به مخاطب مقیم خارج از کشور اعم از این که ایرانی باشد یا تبعه بیگانه از طریق سفارت ایران در کشور مذکور صورت می‌گیرد و لذا مراجع قضایی ایران باید اوراق قضایی مربوطه به مخاطب مقیم خارج از کشور را به این اداره ارسال تا از طریق وزارت امور خارجه به منظور ابلاغ به مخاطب مورد نظر نزد سفارت ایران در کشور مورد نظر ارسال گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6446124|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | |||
[[رده:رسیدگی به امور حسبی]] | |||
[[رده:ابلاغ در امور حسبی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۰
ماده ۲۵ قانون امور حسبی: در صورتی که ابلاغ در کشور بیگانه باید به عمل آید دادرس می‌تواند ترتیب سهل تری برای ابلاغ در نظر گرفته و دستور دهد.
توضیح واژگان
ابلاغ: در لغت یعنی رسانیدن و ایصال.[۱] در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است. گفتنی است ابلاغ توسط مأمورین ذیصلاحی انجام می‌گردد که مأمور ابلاغ نام دارند.[۲]
رویه‌های قضایی
نظریه مشورتی شماره ۷/۷۹۰۵ مورخ ۱۳۸۳/۱۰/۲۱ اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر می‌دارد: مقررات مربوط به ابلاغ اوراق قضایی بخشی از مقررات آیین دادرسی مدنی بوده که جنبه آمره داشته و تبعیت از آن برای مراجع قضایی الزامی است و در اعمال مقررات مذکور فرقی بین اصحاب دعوای بیگانه و تبعه ایران وجود ندارد. به موجب مقررات مذکور ابلاغ اوراق قضایی به مخاطب مقیم خارج از کشور اعم از این که ایرانی باشد یا تبعه بیگانه از طریق سفارت ایران در کشور مذکور صورت می‌گیرد و لذا مراجع قضایی ایران باید اوراق قضایی مربوطه به مخاطب مقیم خارج از کشور را به این اداره ارسال تا از طریق وزارت امور خارجه به منظور ابلاغ به مخاطب مورد نظر نزد سفارت ایران در کشور مورد نظر ارسال گردد.[۳]
منابع
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4054512
- ↑ منصور اباذری فومشی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری). چاپ 2. شهید نورالهی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405100
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6446124