مال

مال در لغت از مصدر «میل» به معنای خواستن، گرفته شده‌ است و جمع آن اموال و به معنای دارایی‌ها، داشته‌ها و مال‌ها است. علت نامگذاری مال، میل به مبادله و دست به دست گرداندن آن است. مال در لغت معانی دیگری دارد از جمله اینکه آنچه که به تملیک انسان در می‌آید؛ هر آنچه که دارای ارزش، تملک پذیر و قابل استفاده باشد و در اصطلاح دارای معانی زیر است:

1. به هر چه که قابل معاوضه و مبادله بین مردم باشد و تلف نمودن آن، موجب مسئولیت است.

2. هر آنچه که دارای ارزش مصرفی مستقیم، یا غیرمستقیم باشد.

3. به مجموع دارایی‌هایی که مالیت دارد.

4. شیئی که اعتبار و ارزش اقتصادی داشته باشد.

5. به حقوق اعم از عینی و دینی و معنوی مال اطلاق می‌گردد.

اقسام

مال یا منقول است یا غیرمنقول، در این نوع تقسیم‌بندی، قسم سومی متصور نیست و هر مالی، باید در یکی از دسته‌های منقول یا غیرمنقول، تعریف گردد تا بتوان احکام خاص مربوط به آن را، تعیین نمود.

در تقسیم دیگری اموال به غیرمادی و مادی تقسیم می‌شود.

در یک تقسیم‌بندی دیگر مال، به عین، منفعت، مثلی، قیمی و نیز اموالی که ممکن است با مصرف زایل گردیده؛ یا اینکه باقی بمانند تقسیم می‌شود.