بررسی فقهی نظریه طلاق قضایی درصورت عدم رعایت حق مواقعه زوجه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''''بررسی فقهی نظریه طلاق قضایی درصورت عدم رعایت حق مواقعه زوجه''''' نام مقاله ای است از ام البنین اله مرادی که در شماره هفتاد و چهار، دوره بیست و ششم (بهار و تابستان 1400) دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) منتشر شده است. == چکیده == دراثر نک...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''''بررسی فقهی نظریه طلاق قضایی درصورت عدم رعایت حق مواقعه زوجه''''' نام مقاله ای است از [[ام البنین اله مرادی]] که در شماره هفتاد و چهار، دوره بیست و ششم (بهار و تابستان | '''''بررسی فقهی نظریه طلاق قضایی درصورت عدم رعایت حق مواقعه زوجه''''' نام مقاله ای است از [[ام البنین اله مرادی]] که در شماره هفتاد و چهار، دوره بیست و ششم (بهار و تابستان ۱۴۰۰) [[دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق)]] منتشر شده‌است. | ||
== چکیده == | == چکیده == | ||
دراثر نکاح دائم، رابطه زوجیت بین زن و شوهر ایجاد | دراثر نکاح دائم، رابطه زوجیت بین زن و شوهر ایجاد می‌گردد و تکالیف و حقوقی برای هریک نسبت به دیگری به وجود می‌آید. دسته ای از این حقوق مربوط به زوجه است که زوج موظّف به انجام آنهاست؛ ازجمله این حقوق مواقعه است. فقها بر این عقیده اند که زوج نباید بیشتر از چهار ماه، مواقعه با همسر خود را ترک کند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که اگر مواقعه حق زن محسوب می‌شود، چه ضمانت اجرایی برای آن در نظر گرفته شده‌است و اگر مرد این حق زوجه را رعایت نکند، آیا زن حق دادخواهی دارد یا بر این ظلمِ مرد، باید صبر کند تا چراغ عمرش خاموش شود. در این مقاله، با استناد به دلایل فقهی معتبر به اثبات این امر پرداختیم که درصورت تخلف زوج از ادای این حق یا عجز و ناتوانیِ او، مانند موردی که زوج دچار عیوبی ازقبیل عنن طاری شده باشد و نتواند از حق فسخ استفاده کند، قاضی می‌تواند به درخواست زوجه، حکم به الزام زوج به طلاق دهد و درصورت میسر نشدن، خود قاضی طلاق را جاری می‌کند. اثبات این موضوع هدف اساسی این پژوهش است. | ||
== کلید واژه‌ها == | |||
* [[طلاق]] | * [[طلاق]] | ||
* [[مواقعه]] | * [[مواقعه]] | ||
* حق | * حق | ||
* زوجه | * زوجه | ||
* عجز | * عجز | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی]] | |||
* [[ماده | * [[ماده ۱۱۲۹ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۱۲۹ | * [[ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده | |||
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | [[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۱: | ||
[[رده:طلاق قضایی]] | [[رده:طلاق قضایی]] | ||
[[رده:حق مواقعه]] | [[رده:حق مواقعه]] | ||
[[رده:مقالات سال | [[رده:مقالات سال ۱۴۰۰]] | ||
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۵
بررسی فقهی نظریه طلاق قضایی درصورت عدم رعایت حق مواقعه زوجه نام مقاله ای است از ام البنین اله مرادی که در شماره هفتاد و چهار، دوره بیست و ششم (بهار و تابستان ۱۴۰۰) دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) منتشر شده‌است.
چکیده
دراثر نکاح دائم، رابطه زوجیت بین زن و شوهر ایجاد می‌گردد و تکالیف و حقوقی برای هریک نسبت به دیگری به وجود می‌آید. دسته ای از این حقوق مربوط به زوجه است که زوج موظّف به انجام آنهاست؛ ازجمله این حقوق مواقعه است. فقها بر این عقیده اند که زوج نباید بیشتر از چهار ماه، مواقعه با همسر خود را ترک کند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که اگر مواقعه حق زن محسوب می‌شود، چه ضمانت اجرایی برای آن در نظر گرفته شده‌است و اگر مرد این حق زوجه را رعایت نکند، آیا زن حق دادخواهی دارد یا بر این ظلمِ مرد، باید صبر کند تا چراغ عمرش خاموش شود. در این مقاله، با استناد به دلایل فقهی معتبر به اثبات این امر پرداختیم که درصورت تخلف زوج از ادای این حق یا عجز و ناتوانیِ او، مانند موردی که زوج دچار عیوبی ازقبیل عنن طاری شده باشد و نتواند از حق فسخ استفاده کند، قاضی می‌تواند به درخواست زوجه، حکم به الزام زوج به طلاق دهد و درصورت میسر نشدن، خود قاضی طلاق را جاری می‌کند. اثبات این موضوع هدف اساسی این پژوهش است.