رای وحدت رویه شماره 591 مورخ 1373/1/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل گذشت بودن جرم خیانت در امانت): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور1373 using HotCat) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور1373]] |
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۹
رای وحدت رویه شماره 591 مورخ 1373/1/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور( غیرقابل گذشت بودن جرم خیانت در امانت): خیانت در امانت از جرایم مضر به حقوق خصوصی و مصالح عمومی است. رضایت مدعی خصوصی یا استرداد شکایت موضوع حقالناس را در جرم مزبور منتفی میسازد لیکن به ضرورت مصلحت جامعه و حفظ نظم عمومیتعزیر شرعی یا حکومتی مجرم لازم است. بنابراین رای شعبه یکصد و چهل و هشتم دادگاه کیفری یک تهران که در نتیجه با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص میشود. این رای بر طبق ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1337 از طرف دادگاهها باید در مورد مشابه پیروی شود.