ماده 22 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:حقوق تجارت الکترونیک using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
== توضیح واژگان == | |||
== نکات توضیحی == | |||
مواد 22-24-26-27 قانون تجارت الکترونیک هر چند کلمه ایجاب یا قبول را به کار نبرده اند، ولی مربوط به ایجاب و قبول می شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد حقوق تجارت الکترونیک|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2328788|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=3}}</ref> | |||
== منابع == | |||
[[رده:مواد قانون تجارت الکترونیک]] | [[رده:مواد قانون تجارت الکترونیک]] | ||
[[رده:داده پیام]] | [[رده:داده پیام]] | ||
[[رده:اصل ساز]] | [[رده:اصل ساز]] | ||
[[رده:حقوق تجارت الکترونیک]] | [[رده:حقوق تجارت الکترونیک]] | ||
نسخهٔ ۱۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۱
ماده 22 قانون تجارت الکترونیکی: هرگاه قبل یا به هنگام ارسال «داده پیام» اصل ساز از مخاطب بخواهد یا توافق کنند که دریافت «داده پیام» تصدیق شود، اگر به شکل یا روش تصدیق توافق نشده باشد، هر نوع ارتباط خودکار یا مکاتبه یا اتخاذ هر نوع تدبیر مناسب از سوی مخاطب که اصل ساز را به نحو معقول از دریافت «داده پیام» مطمئن کند تصدیق دریافت «داده‌پیام»محسوب می‌گردد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
نکات توضیحی
مواد 22-24-26-27 قانون تجارت الکترونیک هر چند کلمه ایجاب یا قبول را به کار نبرده اند، ولی مربوط به ایجاب و قبول می شوند.[۱]
منابع
- ↑ قواعد حقوق تجارت الکترونیک. چاپ 3. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2328788