رای وحدت رویه شماره 590 مورخ1372/11/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور (بلامانع بودن تعیین مجازات بازدارنده با وجود تعیین حداکثر‌ مجازات برای مجرم )

رای وحدت رویه شماره 590 مورخ1372/11/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور( بلامانع بودن تعیین مجازات بازدارنده با وجود تعیین حداکثر‌ مجازات برای مجرم ): مجازات‌های بازدارنده مذکور در ماده 17 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370/5/8 به ضرورت حفظ نظم و مصلحت اجتماع درباره کسانی ‌اعمال می‌شود که مرتکب جرم عمدی شده و تعیین مجازات تعزیری مقرر در قانون برای تنبیه و تنبه مرتکب کافی نباشد که در این صورت دادگاه‌ می‌تواند بر طبق ماده 19 قانون مجازات اسلامی مجازات بازدارنده را هم به عنوان تتمیم مجازات در حکم خود قید نماید و تعیین حداکثر مجازات‌ تعزیری مانع تعیین مجازات بازدارند نمی‌باشد. ‌بنابراین رای شعبه دوازدهم دیوان عالی کشور که نتیجتاً با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه ‌قضایی مصوب 1328 برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط

• ماده 17 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370
• ماده 19 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370
• ماده واحده قانون وحدت رویه ‌قضایی مصوب 1328

جستار های وابسته

• جرم عمدی
• مجازات تعزیری
• مجازات بازدارنده