ماده ۴۰ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''‌ماده ۴۰ قانون استخدام کشوری:''' وزارتخانه‌ ها و موسسات دولتی مشمول این قانون می‌ توانند مبالغی برای جبران هزینه‌ های زیر به مستخدمین خود پرداخت کنند: الف - هزینه ایاب و ذهاب که فقط به مشاغل خاصی که تصدی آنها نوعا مستلزم رفت و آمدهائی برای ا...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۲

‌ماده ۴۰ قانون استخدام کشوری: وزارتخانه‌ ها و موسسات دولتی مشمول این قانون می‌ توانند مبالغی برای جبران هزینه‌ های زیر به مستخدمین خود پرداخت کنند:

الف - هزینه ایاب و ذهاب که فقط به مشاغل خاصی که تصدی آنها نوعا مستلزم رفت و آمدهائی برای انجام وظایف مربوط است تعلق میگیرد.

ب (اصلاحی ۱۳۴۶/۰۴/۲۲)- هزینه سفر که فقط به مستخدمینی که به خارج از محل خدمت خود اعزام یا منتقل می‌شوند قابل پرداخت است.

پ (اصلاحی ۱۳۴۶/۰۴/۲۲)- هزینه نقل و مکان که فقط در موقع تغییر محل خدمت مستخدمین دولت قابل پرداخت است.