ماده 245 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ماده 245 قانون امور حسبی: اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می ‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.
'''ماده 245 قانون امور حسبی''': اگر وارثی قبل از قبول یا رد [[ترکه]] فوت کند [[ورثه]] آن وارث به جای او می ‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.


== توضیح واژگان ==
ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80940|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>
ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
[[حکم|احکام]] قبول ترکه با قراردادها تفاوت دارند. قبول ترکه به [[ارث]] می رسد. اختیار قبول ایجاب با مرگ مخاطب آن پایان می پذیرد و حق قابل وراثت نیست، ولی قبول ترکه از توابع ملکیت ان است و با مرگ مورث به وارث انتقال پیدا می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4328880|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref> بنابراین اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می تواند ترکه را قبول یا رد کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ارث|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=445208|صفحه=|نام۱=علی حسین|نام خانوادگی۱=مصلحی عراقی|چاپ=1}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:قبول ترکه]]
[[رده:قبول ترکه]]
[[رده:رد ترکه]]
[[رده:رد ترکه]]

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۷

ماده 245 قانون امور حسبی: اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می ‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.

توضیح واژگان

ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۱]

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

احکام قبول ترکه با قراردادها تفاوت دارند. قبول ترکه به ارث می رسد. اختیار قبول ایجاب با مرگ مخاطب آن پایان می پذیرد و حق قابل وراثت نیست، ولی قبول ترکه از توابع ملکیت ان است و با مرگ مورث به وارث انتقال پیدا می کند.[۳] بنابراین اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می تواند ترکه را قبول یا رد کند.[۴]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
  2. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  3. ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4328880
  4. علی حسین مصلحی عراقی. حقوق ارث. چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 445208