حق الحفاظه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حق الحفاظه''': اموالی که از جانب مقامات رسمی برای نگهداری به نفع مالک به شخصی سپرده می شود، به او حافظ گفته می شود که مستحق اجرت المثل عمل خویش می باشد به این اجرت المثل حق الحفاظه گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=328784|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
'''حق الحفاظه''': اموالی که از جانب مقامات رسمی برای نگهداری به نفع مالک به شخصی سپرده می شود، به او [[حافظ]] گفته می شود که مستحق اجرت المثل عمل خویش می باشد به این اجرت المثل حق الحفاظه گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=328784|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۲

حق الحفاظه: اموالی که از جانب مقامات رسمی برای نگهداری به نفع مالک به شخصی سپرده می شود، به او حافظ گفته می شود که مستحق اجرت المثل عمل خویش می باشد به این اجرت المثل حق الحفاظه گفته می شود.[۱]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 328784