ماده 296 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «هنگام ابراز وصیت نامه، دادرس دادگاه بخش باید با حضور نماینده دادستان یا مدیر دفتر صورت مجلس مشتمل بر خلاصه وصیت و این که وصیت نامه در حضور او باز شده و خصوصیات وصیت نامه از قبیل مهر و موم و غیره تنظیم و به امضاء حضار برساند. وصیت نامه سری زا دادر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هنگام ابراز وصیت | '''ماده 296 قانون امور حسبی''': هنگام ابراز [[وصیت نامه]]، [[مقام قضایی|دادرس]] [[دادگاه]] بخش باید با حضور نماینده [[دادستان]] یا مدیر دفتر صورت مجلس مشتمل بر خلاصه [[وصیت]] و این که وصیت نامه در حضور او باز شده و خصوصیات وصیت نامه از قبیل مهر و موم و غیره تنظیم و به امضاء حضار برساند. وصیت نامه سری را دادرس دادگاه بخش با حضور اشخاص باز می نماید که لفاف آن را امضا یا مهر کرده و در تاریخ باز کردن زنده و در مقر دادگاه حاضر هستند. اصل وصیت نامه که مطابق این ماده نزد دادرس دادگاه بخش باز می شود به دفتر امانات فرستاده می شود و رونوشت آن در دفتر دادگاه می ماند. اشخاص ذینفع می توانند از آن رونوشت بگیرند. | ||
== توضیح واژگان == | |||
وصیت نامه: [[سند|سندی]] است [[سند رسمی|رسمی]] یا عادی که در آن [[وصیت]] به [[مال]] و یا [[وصیت]] عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که [[ورثه]] موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649756|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
در این ماده ترتیباتی که در هنگام باز کردن وصیت نامه باید مورد توجه قرار گیرند در ماده فوق بیان شده است. قسمت اول ماده در مورد افتتاح وصیت نامه توسط دادرس دادگاه صلاحیت دار در حضور دادستان یا مدیر دفتر است که باید صورت جلسه ای تنظیم شده و به امضای حضاری که هنگام افتتاح وصیت نامه حضور دارند برسد. برای باز کردن وصیت نامه سری اشخاصی که لفاف وصیت نامه را امضا یا مهر کرده اند باید حاضر باشند البته به شرطی که زنده باشند. اصل وصیت نامه نیز به دفتر امانات ثبت فرستاده می شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران= | دادگاه: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | ||
دادستان: که به او [[مدعی‌العموم]] و [[دادستان|مقام تعقیب]] نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست [[دادسرا]] را به عهده دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6320480|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
در این ماده ترتیباتی که در هنگام باز کردن وصیت نامه باید مورد توجه قرار گیرند در ماده فوق بیان شده است. قسمت اول ماده در مورد افتتاح وصیت نامه توسط دادرس دادگاه صلاحیت دار در حضور دادستان یا مدیر دفتر است که باید صورت جلسه ای تنظیم شده و به امضای حضاری که هنگام افتتاح وصیت نامه حضور دارند برسد. برای باز کردن وصیت نامه سری اشخاصی که لفاف وصیت نامه را امضا یا مهر کرده اند باید حاضر باشند البته به شرطی که زنده باشند. اصل وصیت نامه نیز به دفتر امانات ثبت فرستاده می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649952|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون مامور حسبی]] | |||
[[رده:وصیت]] | |||
[[رده:وصیت نامه]] | |||
[[رده:باز کردن وصیت نامه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶
ماده 296 قانون امور حسبی: هنگام ابراز وصیت نامه، دادرس دادگاه بخش باید با حضور نماینده دادستان یا مدیر دفتر صورت مجلس مشتمل بر خلاصه وصیت و این که وصیت نامه در حضور او باز شده و خصوصیات وصیت نامه از قبیل مهر و موم و غیره تنظیم و به امضاء حضار برساند. وصیت نامه سری را دادرس دادگاه بخش با حضور اشخاص باز می نماید که لفاف آن را امضا یا مهر کرده و در تاریخ باز کردن زنده و در مقر دادگاه حاضر هستند. اصل وصیت نامه که مطابق این ماده نزد دادرس دادگاه بخش باز می شود به دفتر امانات فرستاده می شود و رونوشت آن در دفتر دادگاه می ماند. اشخاص ذینفع می توانند از آن رونوشت بگیرند.
توضیح واژگان
وصیت نامه: سندی است رسمی یا عادی که در آن وصیت به مال و یا وصیت عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که ورثه موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.[۱]
دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.[۲]
دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۳]
نکات توضیحی
در این ماده ترتیباتی که در هنگام باز کردن وصیت نامه باید مورد توجه قرار گیرند در ماده فوق بیان شده است. قسمت اول ماده در مورد افتتاح وصیت نامه توسط دادرس دادگاه صلاحیت دار در حضور دادستان یا مدیر دفتر است که باید صورت جلسه ای تنظیم شده و به امضای حضاری که هنگام افتتاح وصیت نامه حضور دارند برسد. برای باز کردن وصیت نامه سری اشخاصی که لفاف وصیت نامه را امضا یا مهر کرده اند باید حاضر باشند البته به شرطی که زنده باشند. اصل وصیت نامه نیز به دفتر امانات ثبت فرستاده می شود.[۴]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649756
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649952