ماده 363 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده | '''ماده ۳۶۳ قانون امور حسبی''': [[دادگاه]] بخش میتواند گواهها را احضار کرده و گواهی آنان را استماع کند. چنانچه گواه در خارج از مقر دادگاه ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه یا نزدیکترین دادگاه [[اقامتگاه|محل اقامت]] گواه به عمل خواهد آمد. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۶۲ قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
برای رسیدگی به درخواست گواهی انحصار وراثت به دستور ماده ۳۶۳ [[قانون امور حسبی]]، دادگاه میتواند گواهان را احضار کند و گواهی آنان را استماع نماید و چنانچه گواه در خارج از کشور ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه به عمل خواهد آمد. [[نیابت قضایی]] مزبور از طرف دادگاهی که [[درخواست]] گواهی انحصار وراثت طلاع دهد و در ضمن اخطار قید کند که گواهان را در جلسه حاضر نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15988|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | |||
== رویههای قضایی == | |||
در نظریه مشورتی شماره ۷/۲۹۵۸ مورخ ۱۳۸۱/۷/۲۲ [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر شدهاست با عنایت به [[ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی]] شرایط در قوانین آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری و مدنی گواهی زنان در [[امور حسبی]] و حصر [[ورثه]] پذیرفتهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی قانون امور حسبی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1999936|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=1}}</ref> | |||
در رای شماره ۲۲/۷۱ مورخ ۷۰/۲/۸ صادره آمدهاست که عده ای از شهود متفقاً اظهار داشتند که پدر خواهان خوانده را که طفل شیرخواره ای بوده در مسجد سید ذکریا پیدا و او را به خانه آورده و برایش [[شناسنامه]] گرفته به هر حال او فرزند متوفی و برادر خواهان نمیباشد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463300|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref> و رای شماره ۸–۲۶۴۲ این گونه بیان شدهاست: چون ماده سوم قانون انحصار وراثت به هیچ وجه دلالتی بر لزوم استماع شهادت شهود قبل از آگهی ندارد بر حاکم دادگاه که قبل از استماع شهادت شهود مبادرت به انتشار آگهی نموده ایرادی وارد نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463432|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:انحصار وراثت]] | [[رده:انحصار وراثت]] | ||
[[رده:مراحل انصار وراثت]] | [[رده:مراحل انصار وراثت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۴
ماده ۳۶۳ قانون امور حسبی: دادگاه بخش میتواند گواهها را احضار کرده و گواهی آنان را استماع کند. چنانچه گواه در خارج از مقر دادگاه ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه یا نزدیکترین دادگاه محل اقامت گواه به عمل خواهد آمد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل میشود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برای رسیدگی به درخواست گواهی انحصار وراثت به دستور ماده ۳۶۳ قانون امور حسبی، دادگاه میتواند گواهان را احضار کند و گواهی آنان را استماع نماید و چنانچه گواه در خارج از کشور ساکن باشد تحقیق از گواه به وسیله دادگاه محل اقامت گواه به عمل خواهد آمد. نیابت قضایی مزبور از طرف دادگاهی که درخواست گواهی انحصار وراثت طلاع دهد و در ضمن اخطار قید کند که گواهان را در جلسه حاضر نماید.[۲]
رویههای قضایی
در نظریه مشورتی شماره ۷/۲۹۵۸ مورخ ۱۳۸۱/۷/۲۲ اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر شدهاست با عنایت به ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی شرایط در قوانین آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری و مدنی گواهی زنان در امور حسبی و حصر ورثه پذیرفتهاست.[۳]
در رای شماره ۲۲/۷۱ مورخ ۷۰/۲/۸ صادره آمدهاست که عده ای از شهود متفقاً اظهار داشتند که پدر خواهان خوانده را که طفل شیرخواره ای بوده در مسجد سید ذکریا پیدا و او را به خانه آورده و برایش شناسنامه گرفته به هر حال او فرزند متوفی و برادر خواهان نمیباشد[۴] و رای شماره ۸–۲۶۴۲ این گونه بیان شدهاست: چون ماده سوم قانون انحصار وراثت به هیچ وجه دلالتی بر لزوم استماع شهادت شهود قبل از آگهی ندارد بر حاکم دادگاه که قبل از استماع شهادت شهود مبادرت به انتشار آگهی نموده ایرادی وارد نیست.[۵]
منابع
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15988
- ↑ سیدمحمدرضا حسینی. تفسیر قضایی قانون امور حسبی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1999936
- ↑ عاطفه زاهدی. گواهی حصر وراثت در رویه قضایی. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2463300
- ↑ عاطفه زاهدی. گواهی حصر وراثت در رویه قضایی. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2463432