ماده ۹۶ قانون دریایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۹۶ قانون دریایی:''' (اصلاحی ۱۳۹۱/۰۸/۱۶) وظیفه فرمانده در به پایان رساندن سفر فرمانده بعد از شروع سفر دریایی نمی تواند بدون عذر موجه از ادامه آن خودداری کند. خودداری از ادامه سفر یا انجام سایر وظایف محوله حتی به دلیل بروز اختلاف بین وی و ما...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۹۶ قانون دریایی:''' (اصلاحی ۱۳۹۱/۰۸/۱۶) وظیفه فرمانده در به پایان رساندن سفر
'''ماده ۹۶ قانون دریایی:''' (اصلاحی ۱۳۹۱/۰۸/۱۶) وظیفه فرمانده در به پایان رساندن سفر


فرمانده بعد از شروع سفر دریایی نمی تواند بدون عذر موجه از ادامه آن خودداری کند. خودداری از ادامه سفر یا انجام سایر وظایف محوله حتی به دلیل بروز اختلاف بین وی و مالک کشتی نیز مجاز نیست. در غیر این صورت فرمانده حسب مورد مسوول جبران خسارت وارده به مالکان و مستاجران کشتی است.
فرمانده بعد از شروع سفر دریایی نمی تواند بدون عذر موجه از ادامه آن خودداری کند. خودداری از ادامه سفر یا انجام سایر وظایف محوله حتی به دلیل بروز اختلاف بین وی و مالک کشتی نیز مجاز نیست. در غیر این صورت فرمانده حسب مورد مسوول جبران خسارت وارده به مالکان و مستاجران کشتی است.


{{مواد قانون دریایی}}
{{مواد قانون دریایی}}


[[رده: مواد قانون دریایی]]
[[رده: مواد قانون دریایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۰

ماده ۹۶ قانون دریایی: (اصلاحی ۱۳۹۱/۰۸/۱۶) وظیفه فرمانده در به پایان رساندن سفر

فرمانده بعد از شروع سفر دریایی نمی تواند بدون عذر موجه از ادامه آن خودداری کند. خودداری از ادامه سفر یا انجام سایر وظایف محوله حتی به دلیل بروز اختلاف بین وی و مالک کشتی نیز مجاز نیست. در غیر این صورت فرمانده حسب مورد مسوول جبران خسارت وارده به مالکان و مستاجران کشتی است.