رای وحدت رویه شماره ۸۲۹ دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به دعوای زوجه به طرفیت متعهد ثالث در تنظیم سند رسمی مال غیرمنقول مهریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
* [[قانون حمایت خانواده|ماده ١ قانون حمایت خانواده]] | * [[قانون حمایت خانواده|ماده ١ قانون حمایت خانواده]] | ||
* [[قانون حمایت خانواده|ماده ۴ قانون حمایت خانواده]] | * [[قانون حمایت خانواده|ماده ۴ قانون حمایت خانواده]] | ||
* [[قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری]] | * [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
* | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۲
رأی وحدت رویه شماره ٨٢٩ مورخ ١۶/ ١٢ /١۴٠١ هیأت عمومی دیوان عالی کشور: دادگاه خانواده برابر ماده ١ قانون حمایت خانواده مصوب ١٣٩١برای رسیدگی به امور و دعاوی خانوادگی تشکیل شده و در ماده ۴ این قانون، موارد صلاحیت آن احصاء شده است؛ بر این اساس، دعوای زوجه به طرفیت متعھد ثالث مبنی بر الزام به تنظیم سند رسمی مال غیرمنقول موضوع مھریه که زوج طرف دعوا نیست، از صلاحیت این دادگاه به عنوان یک مرجع اختصاصی و دارای صلاحیت استثنایی، خارج است و مطابق اصل، در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی است. بنا به مراتب، رأی شعبه اول دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاهھا و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازمالاتباع است.