ماده ۳۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها
(+رده:جرائم نیروهای مسلح; +رده:مجازات جرائم نیروهای مسلح; +رده:نظامی; +رده:محاربه using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''هر [[نظامی]] که در مقابل دشمن، از به کاربردن سلاح یا مهمات یا سایرامکانات نظامی برای مبارزه خودداری نماید یا آشکارا مرتکب اعمالی گردد که موجب‌تزلزل روحیه افراد دیگر شود یا عمداً از کوشش برای روبرو شدن، جنگیدن، اسیر نمودن یا منهدم ساختن نیروها، کشتیها، هواپیماها یا هرگونه وسائل دیگر دشمن که به عهده اوبوده یا وظیفه نظامی او ایجاب می‌کرده خودداری نماید چنانچه موجب شکست [[جبهه اسلام|جبهه‌اسلام]] گردد به مجازات [[محاربه|محارب]] والا به حبس از سه تا پانزده سال محکوم می‌گردد. | '''ماده ۳۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''هر [[نظامی]] که در مقابل دشمن، از به کاربردن سلاح یا مهمات یا سایرامکانات نظامی برای مبارزه خودداری نماید یا آشکارا مرتکب اعمالی گردد که موجب‌تزلزل روحیه افراد دیگر شود یا عمداً از کوشش برای روبرو شدن، جنگیدن، اسیر نمودن یا منهدم ساختن نیروها، کشتیها، هواپیماها یا هرگونه وسائل دیگر دشمن که به عهده اوبوده یا وظیفه نظامی او ایجاب می‌کرده خودداری نماید چنانچه موجب شکست [[جبهه اسلام|جبهه‌اسلام]] گردد به مجازات [[محاربه|محارب]] والا به حبس از سه تا پانزده سال محکوم می‌گردد. | ||
[[ماده ۳۱ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده ۳۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مقصود از جبهه اسلام، تنها جبهه ای که رزمندگان در آن درگیری دارند، نیست. با توجه به [[ماده ۶۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲|تبصره ۶۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح]]، منظور از آن منطقه ای است که یگان مربوط، درگیری مستقیم و سریع رزمی با دشمن داشته‌اند یا مأموریت آن را دریافت کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2805832|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>ضمناً مقصود از [[انهدام]]، درگیر نمودن دشمن با آتش، مانور و شکست قطعی اوست، به طوری پس از آن قادر به اجرای عملیات نظامی مؤثر نباشد. | مقصود از جبهه اسلام، تنها جبهه ای که رزمندگان در آن درگیری دارند، نیست. با توجه به [[ماده ۶۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲|تبصره ۶۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح]]، منظور از آن منطقه ای است که یگان مربوط، درگیری مستقیم و سریع رزمی با دشمن داشته‌اند یا مأموریت آن را دریافت کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2805832|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>ضمناً مقصود از [[انهدام]]، درگیر نمودن دشمن با آتش، مانور و شکست قطعی اوست، به طوری پس از آن قادر به اجرای عملیات نظامی مؤثر نباشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2805812|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۸
ماده ۳۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که در مقابل دشمن، از به کاربردن سلاح یا مهمات یا سایرامکانات نظامی برای مبارزه خودداری نماید یا آشکارا مرتکب اعمالی گردد که موجب‌تزلزل روحیه افراد دیگر شود یا عمداً از کوشش برای روبرو شدن، جنگیدن، اسیر نمودن یا منهدم ساختن نیروها، کشتیها، هواپیماها یا هرگونه وسائل دیگر دشمن که به عهده اوبوده یا وظیفه نظامی او ایجاب می‌کرده خودداری نماید چنانچه موجب شکست جبهه‌اسلام گردد به مجازات محارب والا به حبس از سه تا پانزده سال محکوم می‌گردد.
توضیح واژگان
مقصود از جبهه اسلام، تنها جبهه ای که رزمندگان در آن درگیری دارند، نیست. با توجه به تبصره ۶۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح، منظور از آن منطقه ای است که یگان مربوط، درگیری مستقیم و سریع رزمی با دشمن داشته‌اند یا مأموریت آن را دریافت کرده‌اند.[۱]ضمناً مقصود از انهدام، درگیر نمودن دشمن با آتش، مانور و شکست قطعی اوست، به طوری پس از آن قادر به اجرای عملیات نظامی مؤثر نباشد. [۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ضابطه تشخیص برای «تزلزل روحیه سایر نظامیان» قضاوت عرفی است.[۳]همچنین سلاح در این ماده اعم از سلاح گرم یا سرد است.[۴]ضمناً اگر فرمانده به صورت پنهانی موجب تزلزل روحیه افراد شود، شامل این ماده نخواهد بود.[۵] گفتنی است سوء نیت خاص این جرم، قصد شکست جبهه اسلام می‌باشد و عالمانه و آگاهانه خودداری کردن از جنگیدن، سوء نیت عام این جرم است.[۶] این ماده هم ترک فعل و هم فعل مثبت را در بر می‌گیرد.[۷]
نکات توضیحی
جرم موضوع این ماده مطلق بوده و منوط به حصول نتیجه نیست اما در صورت حصول نتیجه کیفر مرتکب تشدید شده و به مجازات محارب محکوم می‌شود.[۸]
منابع
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2805832
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2805812
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3472824
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3472804
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3513924
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3513932
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3513920
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2805828