ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان''': رسیدگی به [[وضعیت مخاطره آمیز برای طفل و نوجوان|وضعیت مخاطره آمیز]] موضوع این قانون جز در مواردی که در صلاحیت [[دادگاه کیفری]] است در [[دادگاه خانواده]] و با ارائه گزارش [[مددکار اجتماعی]] [[بهزیستی]] یا [[واحد حمایت دادگستری]] و حضور مددکار اجتماعی انجام می‌شود؛ این امر مانع از انجام تحقیقات [[دادگاه]] نخواهد بود.
'''ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان''': رسیدگی به [[وضعیت مخاطره‌ آمیز برای طفل و نوجوان|وضعیت مخاطره آمیز]] موضوع این قانون جز در مواردی که در صلاحیت [[دادگاه کیفری]] است در [[دادگاه خانواده]] و با ارائه گزارش [[مددکار اجتماعی]] [[بهزیستی]] یا [[واحد حمایت دادگستری]] و حضور مددکار اجتماعی انجام می‌شود؛ این امر مانع از انجام تحقیقات [[دادگاه]] نخواهد بود.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۵

ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: رسیدگی به وضعیت مخاطره آمیز موضوع این قانون جز در مواردی که در صلاحیت دادگاه کیفری است در دادگاه خانواده و با ارائه گزارش مددکار اجتماعی بهزیستی یا واحد حمایت دادگستری و حضور مددکار اجتماعی انجام می‌شود؛ این امر مانع از انجام تحقیقات دادگاه نخواهد بود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مددکار اجتماعی: مددکار اجتماعی را باید نوعی خدمت حرفه ای مبتنی بر دانش و مهارت‌هایی دانست که در راستای کمک به افراد و گروه‌ها یا جامعه و با هدف به دست آوردن استقلال و رضایت شخصی و اجتماعی به کار می‌رود.[۱]

نکات توضیحی تفسیری

موارد وضعیت مخاطره آمیز در ماده ۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان بیان شده‌است بر اساس صدر این ماده، موارد چهارده‌گانه مذکور در ماده، از جمله بی سرپرست بودن کودک، زندانی شدن والدین و سایر موارد مذکور در بندهای الف تا ژ، در صورتی که طفل یا نوجوان را در معرض بزه دیدگی یا ورود آسیب به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنیت یا وضعیت آموزشی وی قرار دهد، وضعیت مخاطره آمیز محسوب شده و موجب مداخله و حمایت قانونی از طفل و نوجوان می‌شود.[۲] موارد بیان شده، حصری هستند و البته لزوماً وضعیت مخاطره آمیز، به معنای بزه دیدگی طفل و نوجوان نیست؛ بنابراین علاوه بر موارد بزه دیدگی که در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و در سایر قوانین پیش‌بینی شده‌است، بر اساس ماده ۳ این قانون، مواردی که لزوماً جرمی نسبت به طفل یا نوجوان، محقق نشده باشد هم مورد حمایت قانونگذار است و در این موارد به حکم ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، رسیدگی به وضعیت مخاطره آمیز به جر مواردی که در صلاحیت دادگاه کیفری باشد در دادگاه خانواده و با شرایط مذکور در ماده، رسیدگی می‌شود.[۳]

منابع

  1. علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276788
  2. ماده 3 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399
  3. امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652408