انصراف: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:اصطلاحات قانون داوری تجاری بین‌المللی]] | [[رده:اصطلاحات قانون داوری تجاری بین‌المللی]] | ||
'''انصراف''': انصراف عبارت است از قطع علاقه، استنکاف، دست برداشتن، رها کردن [[ادعا]]، صرف‌نظر کردن از [[حق]]، عدم بهره‌گیری از امتیاز و [[حق تقدم]] یا هر فرصتی که [[شخص]] می‌تواند از کاستی‌ها یا بی‌نظمی یا از هر خطای دیگر بیشترین بهره را ببرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624008|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده‌است که انصراف با هر گونه رفتاری که بتوان از آن دست برداشتن از حق را استنباط کرد، تحقق می‌یابد. از جمله زمانی که کسی حق دارد انجام چیزی را بخواهد؛ لیکن از خواستن آن صرف‌نظر کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624004|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | '''انصراف''': انصراف عبارت است از قطع علاقه، استنکاف، دست برداشتن، رها کردن [[ادعا]]، صرف‌نظر کردن از [[حق]]، عدم بهره‌گیری از امتیاز و [[حق تقدم]] یا هر فرصتی که [[شخص]] می‌تواند از کاستی‌ها یا بی‌نظمی یا از هر خطای دیگر بیشترین بهره را ببرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624008|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | ||
در تعریف انصراف می‌توان گفت:«انصراف از قواعد عمومی قراردادها و به معنی رها کردن و دست کشیدن از حق معین به طور ارادی و اختیاری است که در حقوق دینی به اسقاط و در حقوق عینی به اعراض شهرت دارد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4623992|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده‌است که انصراف با هر گونه رفتاری که بتوان از آن دست برداشتن از حق را استنباط کرد، تحقق می‌یابد. از جمله زمانی که کسی حق دارد انجام چیزی را بخواهد؛ لیکن از خواستن آن صرف‌نظر کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624004|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۵ قانون داوری تجاری بین‌المللی]] | * [[ماده ۵ قانون داوری تجاری بین‌المللی]] | ||
== انواع == | |||
انصراف بر دو قسم است: | |||
# انصراف صریح: یعنی ارادی و عمدی بودن ترک حق معین.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624032|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | |||
# انصراف ضمنی: | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۹
انصراف: انصراف عبارت است از قطع علاقه، استنکاف، دست برداشتن، رها کردن ادعا، صرف‌نظر کردن از حق، عدم بهره‌گیری از امتیاز و حق تقدم یا هر فرصتی که شخص می‌تواند از کاستی‌ها یا بی‌نظمی یا از هر خطای دیگر بیشترین بهره را ببرد.[۱]
در تعریف انصراف می‌توان گفت:«انصراف از قواعد عمومی قراردادها و به معنی رها کردن و دست کشیدن از حق معین به طور ارادی و اختیاری است که در حقوق دینی به اسقاط و در حقوق عینی به اعراض شهرت دارد».[۲] همچنین، اینطور بیان شده‌است که انصراف با هر گونه رفتاری که بتوان از آن دست برداشتن از حق را استنباط کرد، تحقق می‌یابد. از جمله زمانی که کسی حق دارد انجام چیزی را بخواهد؛ لیکن از خواستن آن صرف‌نظر کند.[۳]
مواد مرتبط
انواع
انصراف بر دو قسم است:
- انصراف صریح: یعنی ارادی و عمدی بودن ترک حق معین.[۴]
- انصراف ضمنی:
منابع
- ↑ احمد امیرمعزی. داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی. چاپ 3. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4624008
- ↑ احمد امیرمعزی. داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی. چاپ 3. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4623992
- ↑ احمد امیرمعزی. داوری بین‌المللی در دعاوی بازرگانی. چاپ 3. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4624004
- ↑ احمد امیرمعزی. داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی. چاپ 3. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4624032