نظریه شماره 7/97/77 مورخ 1397/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/77|شماره پرونده=96-3/7-1668|تاریخ نظریه=1397/01/26}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۷۷ مورخ ۱۳۹۷/۰۱/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': با عنایت به مواد ۴، ۳۴،۱۵۸ (بند۱) و ۱۶۰ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، پرداخت پنج درصد (نیم...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۹
شماره نظریه | ۷/۹۷/۷۷ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۶-۳/۷-۱۶۶۸ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۷/۰۱/۲۶ |
نظریه شماره ۷/۹۷/۷۷ مورخ ۱۳۹۷/۰۱/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: با عنایت به مواد ۴، ۳۴،۱۵۸ (بند۱) و ۱۶۰ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، پرداخت پنج درصد (نیم عشر) محکومٌ به پس از انقضای ده روز از تاریخ ابلاغ اجرائیه و در صورت عدم اجرای حکم ظرف این مهلت بر عهده محکوم علیه است. بنابر این در فرض سؤال اولاً: بر ضبط وثیقه، اخذ وجه الکفاله و وجه التزام، اطلاق "محکومٌ به" نمی شود. ثانیاً دراین موارد صدور اجرائیه و اعطای مهلت به عمل نمی آید تا ضمانت اجرای آن (پرداخت نیم عشر) قابل اعمال باشد با توجه به مراتب و اینکه اخذ هرگونه وجهی از اشخاص نیازمند نص قانونی است، اخذ نیم عشر اجرایی در فرض سؤال مجاز نیست.