نظریه شماره 7/97/2161 مورخ 1397/07/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/2161|شماره پرونده=96-12/1-1687|تاریخ نظریه=1397/07/23}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۲۱۶۱ مورخ ۱۳۹۷/۰۷/۲۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': ۱- در صورتی که دادگاه کیفری مطابق ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ با نقض قرار منع تع...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۴

نظریه مشورتی 7/97/2161
شماره نظریه۷/۹۷/۲۱۶۱
شماره پرونده۹۶-۱۲/۱-۱۶۸۷
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۰۷/۲۳

نظریه شماره ۷/۹۷/۲۱۶۱ مورخ ۱۳۹۷/۰۷/۲۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- در صورتی که دادگاه کیفری مطابق ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ با نقض قرار منع تعقیب، قرار جلب به دادرسی صادر نماید، به لحاظ حاکمیت قاعده فراغ دادرس، امکان عدول از تصمیم یاد شده وجود ندارد. بدیهی است پس از ارسال مجدد پرونده به دادگاه کیفری دادگاه مرجوع الیه، متهم را بیگناه تشخیص دهد، حکم بر برائت وی صادر خواهد شد.


۲- فلسفه ماده ۴۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، جلوگیری از تجدید نظرخواهی های بی مورد است؛ بنابراین در مورد اسقاط حق تجدید نظرخواهی، چون اسقاط این حق تا زمانی ممکن است که شخص، حق تجدیدنظرخواهی داشته باشد، بنابراین اسقاط حق تجدیدنظرخواهی و تقاضای تخفیف باید در مهلت اعتراض باشد.


۳- درج مشخصات قاضی ذیل صورتجلسه، اوراق تحقیق و تصمیمیات موضوع بند ۱ ماده ۱۴ قانون نظارت بر رفتار قضات مصوب ۱۳۹۰ اعم از این است که به صورت خطی یا تایپی یا مهر و امثال آن تحریر یا منقوش گردد و لکن امضای ذیل اوراق یاد شده نمی تواند به صورت مهر منقوش گردد. ضمناً تشخیص تخلف انتظامی حسب مورد و به عهده دادسرا و دادگاه انتظامی قضات است.