نظریه شماره 7/1401/1318 مورخ 1402/01/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدور قرار وثیقه: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1401/1318|شماره پرونده=1401-168-1318ک|تاریخ نظریه=1402/01/19}} '''استعلام''': در راستای صدور قرار وثیقه چنانچه وثیقه گذار بابت تودیع وثیقه، ملک معرفی نماید، آیا می توان با توجه به نوع و اهمیت جرم ارتکابی و جهت قوی تر نمو...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۰
شماره نظریه | ۷/۱۴۰۱/۱۳۱۸ |
---|---|
شماره پرونده | ۱۴۰۱-۱۶۸-۱۳۱۸ک |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۱/۱۹ |
استعلام: در راستای صدور قرار وثیقه چنانچه وثیقه گذار بابت تودیع وثیقه، ملک معرفی نماید، آیا می توان با توجه به نوع و اهمیت جرم ارتکابی و جهت قوی تر نمودن ضمانت اجرای اخذ وثیقه، بدون تعیین مبلغ، تمام ملک را به عنوان وثیقه بازداشت نمود؟ (مثلا به جای مبلغ قید شود به میران ارزش روز ملک به شماره ثبتی فلان یا هر راهکار دیگر ...)
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
مستفاد از بند خ ماده ۲۱۷ و مواد ۲۱۹، ۲۲۳، ۲۳۰ و ۲۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، وثیقه ایداعی از سوی متهم یا سایر اشخاص باید معادل مبلغ قرار وثیقه صادره واجد ارزش باشد و صدور قرار قبولی وثیقه از سوی مقام قضایی نیز به میزان وجه قرار وثیقه صورت می گیرد و توقیف مال مازاد بر مبلغ قرار وثیقه کیفری فاقد وجاهت قانونی است.