نظریه شماره 7/1402/22 مورخ 1402/04/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حکم به دو بار قصاص جانی، توسط اولیای دم مقتولین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/221|شماره پرونده=1402-185-221ک|تاریخ نظریه=1402/04/03}} '''استعلام''': مراد از توقف اجرای رأی در تبصره ۲ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟ آیا مراد کان لم یکن کردن همه اقدامات و دستورات صادره در راستای اجرای ح...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۵
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۲۲۱ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۱۸۵-۲۲۱ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۴/۰۳ |
استعلام: مراد از توقف اجرای رأی در تبصره ۲ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟ آیا مراد کان لم یکن کردن همه اقدامات و دستورات صادره در راستای اجرای حکم می باشد؟ مثلا آیا در موردی که حساب های محکوم علیه توقیف گردیده، رفع توقیف گردد یا چنانچه دستور منع خروج محکوم علیه صادر گردیده، رفع گردد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
برابر ماده ۳۸۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲: اگر یک نفر، دو یا چند نفر را عمدا به قتل برساند، اولیای دم هر یک از مقتولان می توانند به تنهایی و بدون گرفتن رضایت اولیای مقتولان دیگر و بدون پرداخت سهمی از دیه به آنان اقدام به قصاص کنند ؛ بنابر این در فرض سؤال، اجرای حکم قصاص به درخواست اولیای دم یکی از مقتولان که همگی کبیر و عاقل هستند منوط به اعلام نظر اولیای دم مقتول دیگر نیست.