ماده 96 قانون مدیریت خدمات کشوری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
این ماده را باید با توجه به [[ماده 158 قانون مجازات اسلامی]] درنظر داشت که حدود و شرایط امر آمر قانونی را چگونه معین کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321372|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=امامی|نام۲=کورش|نام خانوادگی۲=استوارسنگری|چاپ=15}}</ref> | این ماده را باید با توجه به [[ماده 158 قانون مجازات اسلامی]] درنظر داشت که حدود و شرایط امر آمر قانونی را چگونه معین کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321372|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=امامی|نام۲=کورش|نام خانوادگی۲=استوارسنگری|چاپ=15}}</ref> | ||
این ماده، تکرار ماده 54 قانون استخدام کشوری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402604|صفحه=|نام۱=بیژن|نام خانوادگی۱=عباسی|چاپ=2}}</ref> | |||
ماده 91 قانون محاسبات عمومی <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402608|صفحه=|نام۱=بیژن|نام خانوادگی۱=عباسی|چاپ=2}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[ملاک تمییز کارگر از کارمند در نظام حقوقی ایران]] | |||
* [[نظارت درونی سلسله مراتبی بر دستگاه¬های اداری در نظام حقوقی ایران]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مدیریت خدمات کشوری}} | |||
[[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]] | [[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۱
ماده ۹۶ قانون مدیریت خدمات کشوری: کارمندان دستگاههای اجرائی مکلف میباشند در حدود قوانین و مقررات، احکام و اوامر رؤسای مافوق خود را در امور اداری اطاعت نمایند، اگر کارمندان حکم یا امر مقام مافوق را برخلاف قوانین و مقررات اداری تشخیص دهند، مکلفند کتباً مغایرت دستور را با قوانین و مقررات به مقام مافوق اطلاع دهند. درصورتی که بعد از این اطلاع، مقام مافوق کتباً اجراء دستور خود را تأیید کرد، کارمندان مکلف به اجراء دستور صادره خواهند بود و از این حیث مسؤولیتی متوجه کارمندان نخواهد بود و پاسخگویی با مقام دستوردهنده میباشد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اجرای دستور اداری نمی تواند رافع مسئولیت کیفری باشد و کارمند باید از اجرای دستور متضمن ارتکاب جرم خودداری کند، لذا این ماده را باید با توجه و الزام به رعایت قوانین و مقررات کیفری فهم کرد.[۱]
هرچند در امور اداری رعایت انضباط و سلسه مراتب اداری از وظایف کارمند است، برای تلفیق این دو موضوع، کارمند باید فقط در امور اداری خلاف قانون بودن دستور را به مافوق خود گزارش دهد و در صورت درخواست مجدد به صورت کتبی به دستور وی عمل کند که در این صورت مسئولیت به مافوق منتقل می شود.[۲]
مواد مرتبط
این ماده را باید با توجه به ماده 158 قانون مجازات اسلامی درنظر داشت که حدود و شرایط امر آمر قانونی را چگونه معین کرده است.[۳]
این ماده، تکرار ماده 54 قانون استخدام کشوری است.[۴]
ماده 91 قانون محاسبات عمومی [۵]
مقالات مرتبط
- ملاک تمییز کارگر از کارمند در نظام حقوقی ایران
- نظارت درونی سلسله مراتبی بر دستگاه¬های اداری در نظام حقوقی ایران
منابع
- ↑ محمد امامی و کورش استوارسنگری. حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی). چاپ 15. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3899812
- ↑ محمد امامی و کورش استوارسنگری. حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی). چاپ 15. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3899816
- ↑ محمد امامی و کورش استوارسنگری. حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی). چاپ 15. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321372
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402604
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402608