ماده 96 قانون مدیریت خدمات کشوری

ماده ۹۶ قانون مدیریت خدمات کشوری: کارمندان دستگاه‌های اجرائی مکلف می‌باشند در حدود قوانین و مقررات، احکام و اوامر رؤسای مافوق خود را در امور اداری اطاعت نمایند، اگر کارمندان حکم یا امر مقام مافوق را برخلاف قوانین و مقررات اداری تشخیص دهند، مکلفند کتباً مغایرت دستور را با قوانین و مقررات به مقام مافوق اطلاع دهند. درصورتی که بعد از این اطلاع، مقام مافوق کتباً اجراء دستور خود را تأیید کرد، کارمندان مکلف به اجراء دستور صادره خواهند بود و از این حیث مسؤولیتی متوجه کارمندان نخواهد بود و پاسخگویی با مقام دستوردهنده می‌باشد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اجرای دستور اداری نمی تواند رافع مسئولیت کیفری باشد و کارمند باید از اجرای دستور متضمن ارتکاب جرم خودداری کند، لذا این ماده را باید با توجه و الزام به رعایت قوانین و مقررات کیفری فهم کرد.

هرچند در امور اداری رعایت انضباط و سلسه مراتب اداری از وظایف کارمند است، برای تلفیق این دو موضوع، کارمند باید فقط در امور اداری خلاف قانون بودن دستور را به مافوق خود گزارش دهد و در صورت درخواست مجدد به صورت کتبی به دستور وی عمل کند که در این صورت مسئولیت به مافوق منتقل می شود.

مواد مرتبط

این ماده را باید با توجه به ماده 158 قانون مجازات اسلامی درنظر داشت که حدود و شرایط امر آمر قانونی را چگونه معین کرده است.

این ماده، تکرار ماده 54 قانون استخدام کشوری است.

ماده 91 قانون محاسبات عمومی

مقالات مرتبط

• ملاک تمییز کارگر از کارمند در نظام حقوقی ایران
• نظارت درونی سلسله مراتبی بر دستگاه¬های اداری در نظام حقوقی ایران