شرط ضمن عقد: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:اصطلاحات قانون مدنی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[شرط]] یا [[التزام|التزامی]] که در [[عقد]] یا [[قرارداد]] به نفع یا ضرر طرفین یا یکی از طرفین یا [[شخص ثالث]] درج میشود، هرچند که مذاکره درباره آن قبل از [[عقد]] انجام شده باشد، '''شرط ضمن عقد''' نامیده میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تعهدات و قراردادها با مطالعه تطبیقی در فقه مذاهب اسلامی و نظام های حقوقی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دانشگاه امام صادق(ع)|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655568|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=بهرامی احمدی|چاپ=1}}</ref> | [[شرط]] یا [[التزام|التزامی]] که در [[عقد]] یا [[قرارداد]] به نفع یا [[ضرر]] طرفین یا یکی از طرفین یا [[شخص ثالث]] درج میشود، هرچند که مذاکره درباره آن قبل از [[عقد]] انجام شده باشد، '''شرط ضمن عقد''' نامیده میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تعهدات و قراردادها با مطالعه تطبیقی در فقه مذاهب اسلامی و نظام های حقوقی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دانشگاه امام صادق(ع)|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655568|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=بهرامی احمدی|چاپ=1}}</ref> | ||
== اقسام شرط ضمن عقد بر اساس موضوع == | == اقسام شرط ضمن عقد بر اساس موضوع == | ||
=== شرط صفت === | |||
عبارت است از شرط راجع به کیفیت یا کمیت مورد [[معامله]].<ref>[[ماده ۲۳۴ قانون مدنی|ماده 234 قانون مدنی]]</ref> | |||
=== شرط نتیجه === | |||
آن است که تحقق امری در خارج شرط شود.<ref>[[ماده ۲۳۴ قانون مدنی|ماده 234 قانون مدنی]]</ref> | |||
=== شرط فعل اثباتاً یا نفیاً === | |||
آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از متعاملین یا بر شخص خارجی شرط شود.<ref>[[ماده ۲۳۴ قانون مدنی|ماده 234 قانون مدنی]]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۵
شرط یا التزامی که در عقد یا قرارداد به نفع یا ضرر طرفین یا یکی از طرفین یا شخص ثالث درج میشود، هرچند که مذاکره درباره آن قبل از عقد انجام شده باشد، شرط ضمن عقد نامیده میشود.[۱]
اقسام شرط ضمن عقد بر اساس موضوع
شرط صفت
عبارت است از شرط راجع به کیفیت یا کمیت مورد معامله.[۲]
شرط نتیجه
آن است که تحقق امری در خارج شرط شود.[۳]
شرط فعل اثباتاً یا نفیاً
آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از متعاملین یا بر شخص خارجی شرط شود.[۴]
منابع
- ↑ حمید بهرامی احمدی. حقوق تعهدات و قراردادها با مطالعه تطبیقی در فقه مذاهب اسلامی و نظام های حقوقی. چاپ 1. دانشگاه امام صادق(ع)، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655568
- ↑ ماده 234 قانون مدنی
- ↑ ماده 234 قانون مدنی
- ↑ ماده 234 قانون مدنی