ماده ۶ قانون بیمه بیکاری: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن رویه قضایی) |
(افزودن رویه قضایی) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
رای هیات عمومی: با عنایت به ماده 21 قانون کار و مدلول دادنامه های شماره 238 مورخ 1382/3/4 هیات عمومی دیوان متضمن قطع رابطه استخدامی با کارفرما به واسطه انقضاء مدت کار و اینکه تنظیم قرارداد کار و تعیین شرایط آن از جمله مدت قرارداد مبتنی بر توافق و تراضی طرفین است. بیکاری کارگر به لحاظ خاتمه مدت قراردادکار از مصادیق اخراج بدون میل و اراده کارگر محسوب نمی شود تا مورد از مصادیق ماده 2 قانون بیمه بیکاری مصوب 1369 تلقی گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدیریت خدمات کشوری در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1953816|صفحه=|نام۱=فرهنگ|نام خانوادگی۱=فقیه لاریجانی|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=وارسته بازقلعه|چاپ=1}}</ref> | رای هیات عمومی: با عنایت به ماده 21 قانون کار و مدلول دادنامه های شماره 238 مورخ 1382/3/4 هیات عمومی دیوان متضمن قطع رابطه استخدامی با کارفرما به واسطه انقضاء مدت کار و اینکه تنظیم قرارداد کار و تعیین شرایط آن از جمله مدت قرارداد مبتنی بر توافق و تراضی طرفین است. بیکاری کارگر به لحاظ خاتمه مدت قراردادکار از مصادیق اخراج بدون میل و اراده کارگر محسوب نمی شود تا مورد از مصادیق ماده 2 قانون بیمه بیکاری مصوب 1369 تلقی گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدیریت خدمات کشوری در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1953816|صفحه=|نام۱=فرهنگ|نام خانوادگی۱=فقیه لاریجانی|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=وارسته بازقلعه|چاپ=1}}</ref> | ||
[[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر پرداخت حق بیمه بعد از قطع همکاری بر استحقاق بیمه بیکاری|رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر پرداخت حق بیمه بعد از قطع همکاری بر استحقاق بیمه بیکاری(شماره | * [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر پرداخت حق بیمه بعد از قطع همکاری بر استحقاق بیمه بیکاری|رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر پرداخت حق بیمه بعد از قطع همکاری بر استحقاق بیمه بیکاری(شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۹۰۱۸۰۳۶۸۳)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۰۸
ماده ۶ قانون بیمه بیکاری: بیمه شدگان بیکار در صورت احراز شرایط زیر استحقاق دریافت مقرری بیمه بیکاری را خواهند داشت:
الف - بیمه شده قبل از بیکار شدن حداقل (۶) ماه سابقه پرداخت بیمه را داشته باشد. مشمولین تبصره (۲) ماده (۲) این قانون از شمول این بند مستثنی می باشد.
ب - بیمه شده مکلف است ظرف (۳۰) روز از تاریخ بیکاری با اعلام مراتب بیکاری به واحدهای کار و امور اجتماعی آمادگی خود را برای اشتغال به کار تخصصی و یا مشابه آن اطلاع دهد. مراجعه بعد از سی روز با عذر موجه و با تشخیص هیات حل اختلاف تا سه ماه امکان پذیر خواهد بود.
ج - بیمه شده بیکار مکلف است در دوره های کارآموزی و سواد آموزی که توسط واحد کار و امور اجتماعی و نهضت سوادآموزی و یا سایر واحدهای ذیربط با تایید وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می شود شرکت نموده و هر دو ماه یکبار گواهی لازم در این مورد را به شعب تامین اجتماعی تسلیم نماید.
تبصره ۱ - کارگرانی که در زمان دریافت مقرری بیمه بیکاری به شغل یا مشاغلی گمارده می شوند که میزان حقوق و مزایای آن از مقرری بیمه بیکاری متعلقه کمتر باشد مابه التفاوت دریافتی بیمه شده از حساب صندوق بیمه بیکاری پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ - مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری جزء سوابق پرداخت حق بیمه، بیمه شده از نظر بازنشستگی، از کارافتادگی و فوت محسوب خواهد شد.
مطالعه تطبیقی
در بسیاری از کشورها افراد متقاضی بیمه بیکاری، موظف به حضور در انواع آموزش های شغلی هستند. همجنین ذینفعان مزایای بیکاری باید در تمامی بررسی هایی که به منظور ارتقای فرصت های استقرار مجدد آنها در بازار کار انجام می شود، شرکت داشته باشند. [۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در خصوص مدت زمان پرداخت بیمه نکته حائز اهمیت این است که ضرورت ندارد پرداخت شش ماه حق بیمه مقرر در قانون از طرف کارگاهی که بیکاری از آن ناشی شده پرداخت شده باشد تا کارگر مشمول بیمه بیکاری شود بلکه جمع مدت پرداخت حق بیمه در کارگاه های مختلف مبنای محاسبه مقرری قرار می گیرد. [۲]
نکات توضیحی
شخص بیکار مشمول مزایای بیمه بیکاری باید در مراکز کاریابی دولتی ثبت نامه کند. علاوه بر این ممکن است مکلف باشد با ارائه مدارک منظم در خصوص تقاضا در یافتن شغل به مقامات ذی صلاح اثبات نماید که در جستجوی کار است. [۳]
رویه های قضایی
رای شماره 8 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص برقراری مستمری ایام بیکاری
تاریخ 1383/01/16 کلاسه پرونده 227/18
رای هیات عمومی: با عنایت به ماده 21 قانون کار و مدلول دادنامه های شماره 238 مورخ 1382/3/4 هیات عمومی دیوان متضمن قطع رابطه استخدامی با کارفرما به واسطه انقضاء مدت کار و اینکه تنظیم قرارداد کار و تعیین شرایط آن از جمله مدت قرارداد مبتنی بر توافق و تراضی طرفین است. بیکاری کارگر به لحاظ خاتمه مدت قراردادکار از مصادیق اخراج بدون میل و اراده کارگر محسوب نمی شود تا مورد از مصادیق ماده 2 قانون بیمه بیکاری مصوب 1369 تلقی گردد. [۴]
منابع
- ↑ فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4740400
- ↑ غلامرضا موحدیان. حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران). چاپ 4. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1754756
- ↑ فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4740152
- ↑ فرهنگ فقیه لاریجانی و محمد وارسته بازقلعه. قانون مدیریت خدمات کشوری در نظم حقوق کنونی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1953816