معامله وثیقه ای: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:اصطلاحات حقوق خصوصی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''معامله وثیقه ای:''' هر معامله ای که | '''معامله وثیقه ای:''' هر معامله ای که شخصی مالی (اعم از [[مال منقول|منقول]] یا [[مال غیرمنقول|غیرمنقول]] یا [[پول]] نقد یا [[سهام]] و [[اوراق بهادار]] ) را وثیقه ی پرداختن طلب طرف دیگر [[عقد]] و یا وثیقه ی حسن اجرای [[تعهد|تعهدی]] یا گشایش اعتبارات قرار دهد، بدان معامله ی وثیقه ای گفته می شود. در این نوع از معاملات، مال مورد وثیقه کماکان در مالکیت وثیقه دهنده باقی می ماند. این عبارت اعم از عبارت «[[معامله با حق استرداد]]» می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=342608|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== توضیح واژگان == | |||
[[معامله با حق استرداد]]: چنین عقدی، عقد مستقلی است که به موجب آن احد از طرفین مبلغی را به دیگری [[قرض]] می دهد و در مقابل، مالی را به عنوان [[وثیقه]] برای مدت معینی می پذیرد که پس از انقضاء مدت، طلب خود را دریافت و وثیقه را مسترد می نماید. در نتیجه معامله با حق استرداد عقد واحدی بوده و از نظر تحلیل حقوقی دارای اثر قرض و وثیقه می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات بطور کلی، بیع و معاوضه)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=530728|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=17}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۹
معامله وثیقه ای: هر معامله ای که شخصی مالی (اعم از منقول یا غیرمنقول یا پول نقد یا سهام و اوراق بهادار ) را وثیقه ی پرداختن طلب طرف دیگر عقد و یا وثیقه ی حسن اجرای تعهدی یا گشایش اعتبارات قرار دهد، بدان معامله ی وثیقه ای گفته می شود. در این نوع از معاملات، مال مورد وثیقه کماکان در مالکیت وثیقه دهنده باقی می ماند. این عبارت اعم از عبارت «معامله با حق استرداد» می باشد.[۱]
توضیح واژگان
معامله با حق استرداد: چنین عقدی، عقد مستقلی است که به موجب آن احد از طرفین مبلغی را به دیگری قرض می دهد و در مقابل، مالی را به عنوان وثیقه برای مدت معینی می پذیرد که پس از انقضاء مدت، طلب خود را دریافت و وثیقه را مسترد می نماید. در نتیجه معامله با حق استرداد عقد واحدی بوده و از نظر تحلیل حقوقی دارای اثر قرض و وثیقه می باشد.[۲]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 342608
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات بطور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 530728