قراردادهاي امتيازي جديد و منافع کشورهاي توليد کننده نفت: تحليلي بر مالکيت نفت، نظارت و مديريت دولت ميزبان و رژيم مالي قرارداد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''قراردادهاي امتيازي جديد و منافع کشورهاي توليد کننده نفت: تحليلي بر مالکيت نفت، نظارت و مديريت دولت ميزبان و رژيم مالي قرارداد''' نام مقاله ای از محمد رضا شیر مردی دزکی بوده که در شماره ششم دوره دوم (بهار 1393) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی م...» ایجاد کرد)
 
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:


== چکیده ==
== چکیده ==
هدف از این مقاله بررسی [[قرارداد امتیازی|قراردادهای امتیازی]] جدید می باشد. در این راستا، [[مالکیت]] بر [[نفت]]، موضوع [[نظارت]] و مدیریت بر [[عملیات نفتی]] و رژیم مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در خصوص موضوع نخست تحقیقات ما را به این نتیجه رساند که مالکیت نفت در قراردادهای امتیازی جدید تا زمانی که نفت تولید نشده است در مالکیت [[دولت میزبان]] باقی می ماند وتنها بعد از [[تولید]] است که مالکیت آن در سرچاه به [[صاحب امتیاز]] منتقل می شود. این ویژگی، این نوع قراردادها رااز [[قرارداد خدمات|قراردادهای خدمات]] و مشارکت  متفاوت می سازد. زیرا در نوع اولی انتقالی صورت نمی گیرد و تمام نفت در مالکیت دولت باقی میماند و در نوع دوم [[پیمانکار]] درصدی از نفت را در نقطه صدور مالک میشود. درخصوص مدیریت و نظارت برفرایند عملیات مطالعات ما نشان داد که درامتیازنامه ها به منظور تامین کنترل و نظارت کشور میزبان تغییراتی به سود این کشورها ن صورت گرفت. معذلک، در عمل بدلیل نداشتن مهارت و [[فناوری]] های لازم چنین نظارت و کنترلی نه تنها در امتیازنامه ها بلکه در سایر قراردادها کمتر اثربخش بوده است. در ارتباط با رژیم مالی، که مواردی چون حق الامتیاز، مالیات و پذیره را پوشش می دهد، تحولاتی که در [[امتیاز|امتیازات]] جدید رخ داده است را به سود کشور میزبان دیدیم؛ ولو این که دراین خصوص بسته به شرایط خاص [[معافیت]] و تخفیفاتی از حیث [[مالیات]]، حق الامتیاز و پذیره برای صاحب امتیاز پیش بینی شده است. معذلک، در اساس، رژیم مالی [[امتیازنامه]] های جدید تعهدات متعدد و متنوعی را برعهده امتیازگیرنده می گذارد که در مجموع شکاف آنها را با دیگر قراردادها کمتر می کند.
هدف از این مقاله بررسی [[قرارداد امتیازی|قراردادهای امتیازی]] جدید می باشد. در این راستا، [[مالکیت]] بر [[نفت]]، موضوع [[نظارت]] و مدیریت بر [[عملیات نفتی]] و رژیم مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در خصوص موضوع نخست تحقیقات ما را به این نتیجه رساند که مالکیت نفت در قراردادهای امتیازی جدید تا زمانی که نفت تولید نشده است در مالکیت [[دولت میزبان]] باقی می ماند وتنها بعد از [[تولید]] است که مالکیت آن در سرچاه به [[صاحب امتیاز]] منتقل می شود. این ویژگی، این نوع قراردادها رااز [[قرارداد خدمات|قراردادهای خدمات]] و [[قرارداد مشارکت|مشارکت]] متفاوت می سازد. زیرا در نوع اولی انتقالی صورت نمی گیرد و تمام نفت در مالکیت دولت باقی میماند و در نوع دوم [[پیمانکار]] درصدی از نفت را در نقطه صدور مالک میشود. درخصوص مدیریت و نظارت برفرایند عملیات مطالعات ما نشان داد که درامتیازنامه ها به منظور تامین کنترل و نظارت کشور میزبان تغییراتی به سود این کشورها ن صورت گرفت. معذلک، در عمل بدلیل نداشتن مهارت و [[فناوری]] های لازم چنین نظارت و کنترلی نه تنها در امتیازنامه ها بلکه در سایر قراردادها کمتر اثربخش بوده است. در ارتباط با رژیم مالی، که مواردی چون حق الامتیاز، مالیات و پذیره را پوشش می دهد، تحولاتی که در [[امتیاز|امتیازات]] جدید رخ داده است را به سود کشور میزبان دیدیم؛ ولو این که دراین خصوص بسته به شرایط خاص [[معافیت]] و تخفیفاتی از حیث [[مالیات]]، حق الامتیاز و پذیره برای صاحب امتیاز پیش بینی شده است. معذلک، در اساس، رژیم مالی [[امتیازنامه]] های جدید [[تعهد|تعهدات]] متعدد و متنوعی را برعهده امتیازگیرنده می گذارد که در مجموع شکاف آنها را با دیگر [[قرارداد|قراردادها]] کمتر می کند.


== کلیدواژه ها ==
== کلیدواژه ها ==


* قراردادهای امتیازی
* قرارداد مشارکت در تولید
* مدیریت و نظارت
* مالیات
* پذیره
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 14 قانون برنامه چهارم توسعه]]
* [[ماده 14 قانون برنامه چهارم توسعه]]
* [[ماده 125 قانون برنامه پنجم توسعه]]
* [[ماده 125 قانون برنامه پنجم توسعه]]
خط ۱۲: خط ۱۹:
* [[ماده 2 قرارداد امتیاز سال 2003 برزیل]]  
* [[ماده 2 قرارداد امتیاز سال 2003 برزیل]]  
* [[ماده 14 قرارداد امتیاز سال 2003 برزیل]]
* [[ماده 14 قرارداد امتیاز سال 2003 برزیل]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1393]]
[[رده:مقالات شماره ششم دوره دوم فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]]
[[رده:مقالات محمدرضا شیرمردی دزکی]]
[[رده:قراردادهای امتیازی]]
[[رده:مشارکت]]
[[رده:تولید]]
[[رده:نظارت]]
[[رده:دولت]]
[[رده:مالکیت]]
[[رده:نفت]]
[[رده:مالیات بر ارث]]
[[رده:مواد قرمز]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۷

قراردادهاي امتيازي جديد و منافع کشورهاي توليد کننده نفت: تحليلي بر مالکيت نفت، نظارت و مديريت دولت ميزبان و رژيم مالي قرارداد نام مقاله ای از محمد رضا شیر مردی دزکی بوده که در شماره ششم دوره دوم (بهار 1393) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

هدف از این مقاله بررسی قراردادهای امتیازی جدید می باشد. در این راستا، مالکیت بر نفت، موضوع نظارت و مدیریت بر عملیات نفتی و رژیم مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در خصوص موضوع نخست تحقیقات ما را به این نتیجه رساند که مالکیت نفت در قراردادهای امتیازی جدید تا زمانی که نفت تولید نشده است در مالکیت دولت میزبان باقی می ماند وتنها بعد از تولید است که مالکیت آن در سرچاه به صاحب امتیاز منتقل می شود. این ویژگی، این نوع قراردادها رااز قراردادهای خدمات و مشارکت متفاوت می سازد. زیرا در نوع اولی انتقالی صورت نمی گیرد و تمام نفت در مالکیت دولت باقی میماند و در نوع دوم پیمانکار درصدی از نفت را در نقطه صدور مالک میشود. درخصوص مدیریت و نظارت برفرایند عملیات مطالعات ما نشان داد که درامتیازنامه ها به منظور تامین کنترل و نظارت کشور میزبان تغییراتی به سود این کشورها ن صورت گرفت. معذلک، در عمل بدلیل نداشتن مهارت و فناوری های لازم چنین نظارت و کنترلی نه تنها در امتیازنامه ها بلکه در سایر قراردادها کمتر اثربخش بوده است. در ارتباط با رژیم مالی، که مواردی چون حق الامتیاز، مالیات و پذیره را پوشش می دهد، تحولاتی که در امتیازات جدید رخ داده است را به سود کشور میزبان دیدیم؛ ولو این که دراین خصوص بسته به شرایط خاص معافیت و تخفیفاتی از حیث مالیات، حق الامتیاز و پذیره برای صاحب امتیاز پیش بینی شده است. معذلک، در اساس، رژیم مالی امتیازنامه های جدید تعهدات متعدد و متنوعی را برعهده امتیازگیرنده می گذارد که در مجموع شکاف آنها را با دیگر قراردادها کمتر می کند.

کلیدواژه ها

  • قراردادهای امتیازی
  • قرارداد مشارکت در تولید
  • مدیریت و نظارت
  • مالیات
  • پذیره

مواد مرتبط