ماده ۳۲۹ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:اسناد در وجه حامل using HotCat) |
جز (added Category:مفقودی اسناد using HotCat) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:اسناد تجاری]] | [[رده:اسناد تجاری]] | ||
[[رده:اسناد در وجه حامل]] | [[رده:اسناد در وجه حامل]] | ||
[[رده:مفقودی اسناد]] | |||
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۱
ماده 329 قانون تجارت: اگر در ظرف مدتی که مطابق ماده 324 مقرر و اعلان شده سند ابراز نگردد محکمه حکم بطلان آن را صادر خواهد نمود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در نتیجه ی مرور زمان برای کسی که از انقضای مدت مرور زمان منتفع می‌شود حق مکتسب ایجاد می‌شود. لذا قانون لاحق نمی‌تواند به حقوق مکتسبه‌ی ناشی از مرور زمان خلل وارد کند.[۱]
رویه قضایی
اسناد در وجه حامل موضوع ماده‌ی 322 قانون تجارت با چک های مسافرتی ماهیتا متفاوت است. با این توضیح که احتمال عدم پرداخت در اسناد در وجه حامل وجود دارد اما در چک مسافرتی محل تضمین گردیده و مانند اسکناس می‌باشد و احتمال عدم وصول وجه نمی‌رود.[۲][۳]
منابع
- ↑ محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4238568
- ↑ مجموعه نشست های قضایی مسائل قانون مجازات اسلامی (جلد دوم). جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1665152
- ↑ فرشته سلیمی الیزایی. چک در رویه قضایی. چاپ 3. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2859080