نظریه شماره 7/1402/30 مورخ 1402/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ثبت رسمی طلاق و طرح دعوای اثبات وقوع رجوع: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/30|شماره پرونده=1402-9/16-30ح|تاریخ نظریه=1402/05/24}} '''استعلام''': در پرونده ای زوجین با طرح دعوای طلاق، گواهی عدم امکان سازش دریافت کرده و پس از قطعیت آن به جای مراجعه به دفتر رسمی طلاق و ثبت رسمی آن، نزد فردی ر...» ایجاد کرد) |
(+ 3 categories using HotCat) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''چکیده نظریه شماره 7/1402/30 مورخ 1402/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ثبت رسمی طلاق و طرح دعوای اثبات وقوع رجوع''' : صرف عدم ثبت طلاق در دفتر رسمی طلاق مانع از استماع دعوای اثبات وقوع رجوع و احراز آن نیست. | |||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/30|شماره پرونده=1402-9/16-30ح|تاریخ نظریه=1402/05/24|موضوع نظریه=[[قانون حمایت از خانواده]]|محور نظریه=[[رجوع از طلاق]]}} | |||
== استعلام == | |||
در پرونده ای زوجین با طرح دعوای [[طلاق]]، [[گواهی عدم امکان سازش]] دریافت کرده و پس از [[رأی قطعی|قطعیت]] آن به جای مراجعه به دفتر رسمی طلاق و ثبت رسمی آن، نزد فردی روحانی صیغه طلاق را جاری کرده اند؛ سپس زوج پس از اتمام مدت [[عده]] با طرح دعوا، مدعی [[رجوع از طلاق|رجوع]] در زمان عده است. با عنایت به اینکه طلاق در دفاتر رسمی به ثبت نرسیده است دادگاه در خصوص این دعوا با چه تکلیفی مواجه است؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
در فرض سؤال که زوجین خواسته طلاق توافقی را در دادگاه خانواده مطرح و گواهی عدم امکان سازش دریافت کرده اند؛ اما به جای مراجعه به دفتر رسمی طلاق، صیغه طلاق را نزد فردی روحانی اجرا کرده اند؛ اما متعاقبا زوج ادعای رجوع در ایام عده دارد و مفروض آن است که زوج دعوایی مبنی بر اثبات وقوع رجوع در این ایام مطرح کرده است، صرف عدم ثبت طلاق در دفتر رسمی طلاق مانع از استماع این دعوا و احراز وقوع رجوع نیست. | در فرض سؤال که زوجین خواسته [[طلاق توافقی]] را در [[دادگاه خانواده]] مطرح و گواهی عدم امکان سازش دریافت کرده اند؛ اما به جای مراجعه به دفتر رسمی طلاق، صیغه طلاق را نزد فردی روحانی اجرا کرده اند؛ اما متعاقبا زوج ادعای رجوع در ایام عده دارد و مفروض آن است که زوج دعوایی مبنی بر اثبات وقوع رجوع در این ایام مطرح کرده است، صرف عدم ثبت طلاق در دفتر رسمی طلاق مانع از استماع این دعوا و احراز وقوع رجوع نیست. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[طلاق]] | |||
* [[گواهی عدم امکان سازش]] | |||
* [[رأی قطعی]] | |||
* [[عده]] | |||
* [[طلاق توافقی]] | |||
* [[رجوع از طلاق|رجوع]] | |||
* [[دادگاه خانواده]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (طلاق)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (رجوع از طلاق)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۱
چکیده نظریه شماره 7/1402/30 مورخ 1402/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ثبت رسمی طلاق و طرح دعوای اثبات وقوع رجوع : صرف عدم ثبت طلاق در دفتر رسمی طلاق مانع از استماع دعوای اثبات وقوع رجوع و احراز آن نیست.
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۳۰ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۹/۱۶-۳۰ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۵/۲۴ |
| موضوع نظریه | قانون حمایت از خانواده |
| محور نظریه | رجوع از طلاق |
استعلام
در پرونده ای زوجین با طرح دعوای طلاق، گواهی عدم امکان سازش دریافت کرده و پس از قطعیت آن به جای مراجعه به دفتر رسمی طلاق و ثبت رسمی آن، نزد فردی روحانی صیغه طلاق را جاری کرده اند؛ سپس زوج پس از اتمام مدت عده با طرح دعوا، مدعی رجوع در زمان عده است. با عنایت به اینکه طلاق در دفاتر رسمی به ثبت نرسیده است دادگاه در خصوص این دعوا با چه تکلیفی مواجه است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرض سؤال که زوجین خواسته طلاق توافقی را در دادگاه خانواده مطرح و گواهی عدم امکان سازش دریافت کرده اند؛ اما به جای مراجعه به دفتر رسمی طلاق، صیغه طلاق را نزد فردی روحانی اجرا کرده اند؛ اما متعاقبا زوج ادعای رجوع در ایام عده دارد و مفروض آن است که زوج دعوایی مبنی بر اثبات وقوع رجوع در این ایام مطرح کرده است، صرف عدم ثبت طلاق در دفتر رسمی طلاق مانع از استماع این دعوا و احراز وقوع رجوع نیست.