نظریه شماره 7/99/1583 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ارتباط حق الله و جنبه عمومی جرم: تفاوت میان نسخه‌ها
(نگارش چکیده + لینک های درون متنی) |
جز (احسان تیربندپی صفحهٔ نظریه شماره 7/99/1583 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه را به نظریه شماره 7/99/1583 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ارتباط حق الله و جنبه عمومی جرم منتقل کرد: تعیین موضوع) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۵
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۵۸۳ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۵۸۳ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۱۰/۲۴ |
| موضوع نظریه | قانون مجازات اسلامی |
| محور نظریه | جنبه عمومی جرم |
چکیده نظریه شماره 7/99/1583 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ارتباط حق الله و جنبه عمومی جرم: منظور از جرایمی که فقط جنبه حق الهی دارند در ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری، آن دسته از جرایمی است که منشأ آن ها تجاوز به حدود و مقررات الهی است.
استعلام
۱۹- الف- آیا حق الله همان جنبه عمومی جرم است؟ ب- آیا در حق الله قضاوت غیابی جایز است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، تعریف و تبیین اصطلاحات فقهی از وظایف این اداره کل خارج است.
ثانیا، منظور از جرایمی که فقط جنبه حق الهی دارند در ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، آن دسته از جرایمی است که منشأ آن ها تجاوز به حدود و مقررات الهی است.
ثالثا، به استناد تبصره ۳ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری، در جرایمی که فقط جنبه حق الهی دارند چنانچه محتویات پرونده مجرمیت متهم را اثبات کند، امکان رسیدگی غیابی وجود ندارد؛ ولی چنانچه محتویات پرونده مثبت مجرمیت متهم نبوده و تحقیق از متهم ضروری نباشد (عقیده به برائت متهم داشته باشد) رسیدگی غیابی فاقد منع قانونی است.