رای وحدت رویه شماره 1678 مورخ 1329/10/23 هیات عمومی دیوان عالی کشور (رسيدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسيدگی به اعتراض بر تصديق انحصار): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره ۱۶۷۸ مورخ ۱۳۲۹/۱۰/۲۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: سیدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسیدگی به اعتراض بر تصدیق انحصار):''' وراثت با توجه به این که صلاحیت دادگاه شهرستان نسبت به [[دادگاه بخش]] نسبی است و [[ماده ۳۶۲ قانون امور حسبی|ماده (۳۶۲) قانون امور حسبی]] دادگاه بخش را در مورد اعتراض بر تصدیق [[انحصار وراثت]] مرجع رسیدگی و صدور حکم قرار داده‌است، بنابراین در مواردی که اتخاذ تصمیم نسبت به اعتراض بر تصدیق حصر وراثت مبتنی و متوقف بر رسیدگی به موضوع نسب باشد، رسیدگی به موضوع نسب هم با همان دادگاهی است که به اعتراض رسیدگی می‌نماید.
'''رای وحدت رویه شماره ۱۶۷۸ مورخ ۱۳۲۹/۱۰/۲۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور( رسیدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسیدگی به اعتراض بر تصدیق انحصار):''' [[وراثت]] با توجه به این که [[صلاحیت]] [[دادگاه شهرستان]] نسبت به [[دادگاه بخش]] نسبی است و [[ماده 362 قانون امور حسبی|ماده (۳۶۲) قانون امور حسبی]] دادگاه بخش را در مورد اعتراض بر تصدیق [[انحصار وراثت]] مرجع رسیدگی و صدور [[حکم]] قرار داده‌است، بنابراین در مواردی که اتخاذ تصمیم نسبت به [[اعتراض]] بر تصدیق حصر وراثت مبتنی و متوقف بر رسیدگی به موضوع نسب باشد، رسیدگی به موضوع نسب هم با همان [[دادگاه|دادگاهی]] است که به اعتراض رسیدگی می‌نماید.
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده 362 قانون امور حسبی]]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
[[ارث]]
 
* [[ارث]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۲۹]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۲۹]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۵

رای وحدت رویه شماره ۱۶۷۸ مورخ ۱۳۲۹/۱۰/۲۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور( رسیدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسیدگی به اعتراض بر تصدیق انحصار): وراثت با توجه به این که صلاحیت دادگاه شهرستان نسبت به دادگاه بخش نسبی است و ماده (۳۶۲) قانون امور حسبی دادگاه بخش را در مورد اعتراض بر تصدیق انحصار وراثت مرجع رسیدگی و صدور حکم قرار داده‌است، بنابراین در مواردی که اتخاذ تصمیم نسبت به اعتراض بر تصدیق حصر وراثت مبتنی و متوقف بر رسیدگی به موضوع نسب باشد، رسیدگی به موضوع نسب هم با همان دادگاهی است که به اعتراض رسیدگی می‌نماید.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته