رای وحدت رویه شماره 1678 مورخ 1329/10/23 هیات عمومی دیوان عالی کشور (رسيدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسيدگی به اعتراض بر تصديق انحصار): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره | '''رای وحدت رویه شماره ۱۶۷۸ مورخ ۱۳۲۹/۱۰/۲۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور( رسیدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسیدگی به اعتراض بر تصدیق انحصار):''' [[وراثت]] با توجه به این که [[صلاحیت]] [[دادگاه شهرستان]] نسبت به [[دادگاه بخش]] نسبی است و [[ماده 362 قانون امور حسبی|ماده (۳۶۲) قانون امور حسبی]] دادگاه بخش را در مورد اعتراض بر تصدیق [[انحصار وراثت]] مرجع رسیدگی و صدور [[حکم]] قرار داده‌است، بنابراین در مواردی که اتخاذ تصمیم نسبت به [[اعتراض]] بر تصدیق حصر وراثت مبتنی و متوقف بر رسیدگی به موضوع نسب باشد، رسیدگی به موضوع نسب هم با همان [[دادگاه|دادگاهی]] است که به اعتراض رسیدگی می‌نماید. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 362 قانون امور حسبی]] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[ارث]] | |||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۲۹]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۵
رای وحدت رویه شماره ۱۶۷۸ مورخ ۱۳۲۹/۱۰/۲۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور( رسیدگی به موضوع نسب توسط دادگاه صالح به رسیدگی به اعتراض بر تصدیق انحصار): وراثت با توجه به این که صلاحیت دادگاه شهرستان نسبت به دادگاه بخش نسبی است و ماده (۳۶۲) قانون امور حسبی دادگاه بخش را در مورد اعتراض بر تصدیق انحصار وراثت مرجع رسیدگی و صدور حکم قرار داده‌است، بنابراین در مواردی که اتخاذ تصمیم نسبت به اعتراض بر تصدیق حصر وراثت مبتنی و متوقف بر رسیدگی به موضوع نسب باشد، رسیدگی به موضوع نسب هم با همان دادگاهی است که به اعتراض رسیدگی می‌نماید.