جنبه های حقوقی انتساب داده پیام در ارتباطات الکترونیک: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''جنبه های حقوقی انتساب داده پیام در ارتباطات الکترونیک''' نام مقاله ای از غلام نبی فیضی چکاب و مهرافروز کلانتر هرمزی بوده که در شماره بیست و سوم دوره ششم (تابستان 1397) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است. == چکیده == انتساب داده پیا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۰
جنبه های حقوقی انتساب داده پیام در ارتباطات الکترونیک نام مقاله ای از غلام نبی فیضی چکاب و مهرافروز کلانتر هرمزی بوده که در شماره بیست و سوم دوره ششم (تابستان 1397) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
انتساب داده پیام به معنای تعلق دادهپیام به اصل ساز، بهعنوان بخشی از فرآیند تأمین امنیت مبادلات الکترونیک موردتوجه قانون تجارت الکترونیکی ایران مصوب ،1382 قانون نمونه تجارت الکترونیکی آنسیترال، کنوانسیون سازمان ملل متحد درباره استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی 2005 و قوانین بسیاری از کشورها در خصوص ارتباطات و تجارت الکترونیک قرارگرفته است. قانون تجارت الکترونیکی ایران در مواد 18 تا 22 که برداشت شده از ماده 13 قانون نمونه تجارت الکترونیکی آنسیترال است، به موضوع انتساب دادهپیام پرداخته اما آن را تعریف ننموده و صرفاً ضوابطی را برای تشخیص شرایط انتساب داده پیام به اصل ساز، معین نموده است، مانند شرایطی که طبق ماده 19 قانون ایران علیرغم ارسال داده پیام توسط اصلساز و همچنین اصل عدم انتساب داده پیام، داده منتسب به او فرض میشود و در این راستا از مفاهیمی استفاده نموده که یا در خصوص مفهوم دقیق یا در مورد کاربرد آنها در این زمینه ابهاماتی وجود دارد. در این پژوهش کوشش شده ضمن تحلیل مواد 18 تا 21 قانون تجارت الکترونیکی ایران، ابهامات مربوط به آن نیز رفع شود.
کلیدواژه ها
- اصل ساز
- انتساب داده پیام
- عدم انتساب
- قانون تجارت الکترونیکی
- قانون نمونه آنسیترال