رای وحدت رویه شماره 37 مورخ 1363/10/23 هیات عمومی دیوان عالی کشور (رعایت قواعد و عادات مسلم ایرانیان غیرشیعه در احوال شخصیه از طرف دادگاه‌ها): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Javad صفحهٔ رای وحدت رویه شماره 37 مورخ 1363/10/23هیات عمومی دیوان عالی کشور( لزوم رعایت قواعد و عادات مسلم ایرانیان غیرشیعه در احوال شخصیه از طرف دادگاه‌ها را به رای وحدت رویه شماره 37 مورخ 1363/10/23 هیات عمومی دیوان عالی کشور(لزوم رعایت قواعد و عادات مسلم ایرانیان غیرشیعه در احوال شخصیه از طرف دادگاه‌ها منتقل کرد) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1363 using HotCat) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره | '''رای وحدت رویه شماره ۳۷ مورخ ۱۳۶۳/۱۰/۲۳هیئت عمومی دیوان عالی کشور (لزوم رعایت قواعد و عادات مسلم ایرانیان غیرشیعه در احوال شخصیه از طرف دادگاه‌ها):''' | ||
نظر به [[اصل | نظر به [[اصل ۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] و این که به موجب [[ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه درمحاکم|ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه درمحاکم مصوب مردادماه ۱۳۱۲]] نسبت به [[احوال شخصیه]] و [[حقوق ارثیه]] و [[وصیت]] ایرانیان غیرشیعه که مذهب آنان به رسمیت شناخته شده لزوم رعایت قواعد و عادات مسلمه متداوله در مذهب آنان در [[دادگاه|دادگاه‌ها]] جز در مواردی که مقررات قانون راجع به [[انتظامات عمومی]] باشد تصریح گردیده فلذا دادگاه‌ها در مقام رسیدگی به امور مذکور و همچنین در رسیدگی به درخواست [[تنفیذ]] [[وصیت‌نامه]] ملزم به رعایت قواعد و عادات مسلمه در مذهب آنان جز در مورد مقررات قانون راجع به انتظامات عمومی بوده و باید [[حکم|احکام]] خود را بر طبق آن صادر نمایند. این رأی برابر [[ماده ۴۳ قانون امور حسبی]] و [[ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]] برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[اصل | * [[اصل ۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] | ||
* [[ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه | * [[ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه درمحاکم|ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه درمحاکم مصوب مردادماه ۱۳۱۲]] | ||
* [[ماده | * [[ماده ۴۳ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده | * [[ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]] | ||
== | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[احوال شخصیه]] | * [[احوال شخصیه]] | ||
* [[ارث]] | * [[ارث]] | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۴: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1363]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۷
رای وحدت رویه شماره ۳۷ مورخ ۱۳۶۳/۱۰/۲۳هیئت عمومی دیوان عالی کشور (لزوم رعایت قواعد و عادات مسلم ایرانیان غیرشیعه در احوال شخصیه از طرف دادگاه‌ها): نظر به اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و این که به موجب ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه درمحاکم مصوب مردادماه ۱۳۱۲ نسبت به احوال شخصیه و حقوق ارثیه و وصیت ایرانیان غیرشیعه که مذهب آنان به رسمیت شناخته شده لزوم رعایت قواعد و عادات مسلمه متداوله در مذهب آنان در دادگاه‌ها جز در مواردی که مقررات قانون راجع به انتظامات عمومی باشد تصریح گردیده فلذا دادگاه‌ها در مقام رسیدگی به امور مذکور و همچنین در رسیدگی به درخواست تنفیذ وصیت‌نامه ملزم به رعایت قواعد و عادات مسلمه در مذهب آنان جز در مورد مقررات قانون راجع به انتظامات عمومی بوده و باید احکام خود را بر طبق آن صادر نمایند. این رأی برابر ماده ۴۳ قانون امور حسبی و ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
مواد مرتبط
- اصل ۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
- ماده واحده قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه درمحاکم مصوب مردادماه ۱۳۱۲
- ماده ۴۳ قانون امور حسبی
- ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷