رای وحدت رویه شماره 719 مورخ 1390/2/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت مرجع قضایی در رسیدگی به دعوای تقسیم ترکه راجع به اموال غیرمنقول): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (removed Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور 1390 using HotCat) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1390 using HotCat) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1390]] |
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۶
رأی وحدت رویه شماره 719 مورخ 20/2/1390 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت مرجع قضایی در رسیدگی به دعوای تقسیم ترکه راجع به اموال غیرمنقول) : مستفاد از مقررات قانون امور حسبی راجع به تقسیم، تقسیم ترکه در صورت عدم تراضی ورثه امری است که محتاج رسیدگی قضایی است و باید در دادگاه به عمل آید. همین حکم در موردی هم که ترکه منحصر به یک یا چند مال غیرمنقول باشد جاری است، بنابراین آراء شعب پنجم و بیست و یکم دیوان عالی کشور که تقسیم ترکه غیرمنقول را از صلاحیت واحد ثبتی محل وقوع مال خارج و در صلاحیت دادگاه دانسته به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی طبق ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه¬های سراسر کشور لازمالاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 304 قانون امور حسبی
- ماده 310 قانون امور حسبی
- ماده 313 قانون امور حسبی
- ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب