داده ترافیک: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اصطلاحات حقوقی using HotCat) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اصطلاحات قانون جرایم رایانه ای using HotCat) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[رده:اصطلاحات قانون مجازات اسلامی]] | [[رده:اصطلاحات قانون مجازات اسلامی]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوقی]] | [[رده:اصطلاحات حقوقی]] | ||
[[رده:اصطلاحات قانون جرایم رایانه ای]] | |||
'''داده ترافیک''' را هرگونه [[داده|داده‌ای]] می‌توان دانست که [[سیستم رایانه ای|سامانه‌های رایانه‌ای]] در راستای امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد تولید می‌کنند. این داده‌ها اطلاعاتی نظیر مبدأ، زمان، حجم ارتباط و نوع خدمات است. اطلاعات مشترکین را نیز باید هرگونه اطلاعات در خصوص کاربری دانست که از [[خدمات دسترسی]] استفاده می‌کند. این اطلاعات شامل اطلاعاتی از قبیل نوع خدمات، مدت زمان استفاده از خدمات، آدرس جغرافیایی و [[هویت]] کاربر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه دیدگاه‌های حقوقی شماره 48 زمستان 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=624140|صفحه=|نام۱=دانشکده علوم قضائی| خدمات اداری|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> در این خصوص، [[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای|تبصره یک ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای مصوب ۱۳۸۸]] مقرر داشته است:«داده ترافیک هرگونه [[داده|داده‌ای]] است که سامانه‌های رایانه‌ای در زنجیره ارتباطات رایانه‌ای و مخابراتی تولید می‌کنند تا امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد وجود داشته باشد. این داده‌ها شامل اطلاعاتی از قبیل مبدأ، مسیر، تاریخ، زمان، مدت و حجم ارتباط و نوع خدمات مربوطه می‌شود».<ref name=":0">[[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای]]</ref> همچنین، مطابق الزام قانونی [[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای|ماده ۳۲ قانون مذکور]]، «ارائه دهندگان خدمات دسترسی موظفند داده های ترافیک را حداقل تا شش ماه پس از ایجاد و اطلاعات کاربران را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک نگهداری کنند.».<ref name=":0" /> نکته‌ی دیگر آن که، مطابق [[ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای]]، «ارائه دهندگان خدمات میزبانی داخلی موظفند اطلاعات کاربران خود را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک و محتوای ذخیره شده و داده ترافیک حاصل از تغییرات ایجاد شده را حداقل تا پانزده روز نگهداری کنند.».<ref>[[ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای]]</ref> | '''داده ترافیک''' را هرگونه [[داده|داده‌ای]] می‌توان دانست که [[سیستم رایانه ای|سامانه‌های رایانه‌ای]] در راستای امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد تولید می‌کنند. این داده‌ها اطلاعاتی نظیر مبدأ، زمان، حجم ارتباط و نوع خدمات است. اطلاعات مشترکین را نیز باید هرگونه اطلاعات در خصوص کاربری دانست که از [[خدمات دسترسی]] استفاده می‌کند. این اطلاعات شامل اطلاعاتی از قبیل نوع خدمات، مدت زمان استفاده از خدمات، آدرس جغرافیایی و [[هویت]] کاربر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه دیدگاه‌های حقوقی شماره 48 زمستان 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=624140|صفحه=|نام۱=دانشکده علوم قضائی| خدمات اداری|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> در این خصوص، [[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای|تبصره یک ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای مصوب ۱۳۸۸]] مقرر داشته است:«داده ترافیک هرگونه [[داده|داده‌ای]] است که سامانه‌های رایانه‌ای در زنجیره ارتباطات رایانه‌ای و مخابراتی تولید می‌کنند تا امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد وجود داشته باشد. این داده‌ها شامل اطلاعاتی از قبیل مبدأ، مسیر، تاریخ، زمان، مدت و حجم ارتباط و نوع خدمات مربوطه می‌شود».<ref name=":0">[[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای]]</ref> همچنین، مطابق الزام قانونی [[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای|ماده ۳۲ قانون مذکور]]، «ارائه دهندگان خدمات دسترسی موظفند داده های ترافیک را حداقل تا شش ماه پس از ایجاد و اطلاعات کاربران را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک نگهداری کنند.».<ref name=":0" /> نکته‌ی دیگر آن که، مطابق [[ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای]]، «ارائه دهندگان خدمات میزبانی داخلی موظفند اطلاعات کاربران خود را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک و محتوای ذخیره شده و داده ترافیک حاصل از تغییرات ایجاد شده را حداقل تا پانزده روز نگهداری کنند.».<ref>[[ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای]]</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۳
داده ترافیک را هرگونه داده‌ای می‌توان دانست که سامانه‌های رایانه‌ای در راستای امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد تولید می‌کنند. این داده‌ها اطلاعاتی نظیر مبدأ، زمان، حجم ارتباط و نوع خدمات است. اطلاعات مشترکین را نیز باید هرگونه اطلاعات در خصوص کاربری دانست که از خدمات دسترسی استفاده می‌کند. این اطلاعات شامل اطلاعاتی از قبیل نوع خدمات، مدت زمان استفاده از خدمات، آدرس جغرافیایی و هویت کاربر است.[۱] در این خصوص، تبصره یک ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای مصوب ۱۳۸۸ مقرر داشته است:«داده ترافیک هرگونه داده‌ای است که سامانه‌های رایانه‌ای در زنجیره ارتباطات رایانه‌ای و مخابراتی تولید می‌کنند تا امکان ردیابی آنها از مبدأ تا مقصد وجود داشته باشد. این داده‌ها شامل اطلاعاتی از قبیل مبدأ، مسیر، تاریخ، زمان، مدت و حجم ارتباط و نوع خدمات مربوطه می‌شود».[۲] همچنین، مطابق الزام قانونی ماده ۳۲ قانون مذکور، «ارائه دهندگان خدمات دسترسی موظفند داده های ترافیک را حداقل تا شش ماه پس از ایجاد و اطلاعات کاربران را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک نگهداری کنند.».[۲] نکته‌ی دیگر آن که، مطابق ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای، «ارائه دهندگان خدمات میزبانی داخلی موظفند اطلاعات کاربران خود را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک و محتوای ذخیره شده و داده ترافیک حاصل از تغییرات ایجاد شده را حداقل تا پانزده روز نگهداری کنند.».[۳]
مواد مرتبط
- ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای
- ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای
- ماده ۶۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۶۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری
منابع
- ↑ فصلنامه دیدگاه‌های حقوقی شماره 48 زمستان 1388. دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 624140
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای
- ↑ ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای