استفاضه یا شیاع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اطلاعات اهل محل نیز در حقوق اسلام [[استفاضه]] نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472580|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>  
اطلاعات اهل محل نیز در حقوق اسلام [[استفاضه]] نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472580|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در تعریفی دیگر بیان شده است که چنانچه گروهی مطلبی را نقل کنند که از قول آن‌ها اطمینان حاصل شود آن را '''استفاضه''' یا '''شیاع''' گویند که در [[قانون]] [[اماره قضایی]] محسوب می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572940|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==

نسخهٔ ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۸

اطلاعات اهل محل نیز در حقوق اسلام استفاضه نامیده می‌شود.[۱] در تعریفی دیگر بیان شده است که چنانچه گروهی مطلبی را نقل کنند که از قول آن‌ها اطمینان حاصل شود آن را استفاضه یا شیاع گویند که در قانون اماره قضایی محسوب می‌گردد.[۲]

مواد مرتبط

منابع

  1. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 472580
  2. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 572940