ماده ۱ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری:''' مأمورین مسلح موضوع این قانون که به منظور استقرار نظم و امنیت و جلوگیری از فرار متهم یا مجرم و یا در مقام ضابط قوه قضائیه به تفتیش، تحقیق و کشف جرائم و اجرای احکام قضائی و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
تبصره - مأمورین مسلح وزارت اطلاعات در اجرای وظایف محوله قانونی، در مورد بکارگیری سلاح مشمول این قانون می باشند. | تبصره - مأمورین مسلح وزارت اطلاعات در اجرای وظایف محوله قانونی، در مورد بکارگیری سلاح مشمول این قانون می باشند. | ||
{{مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری}} | == مقالات مرتبط == | ||
[[چالش های فراروی مسئولیت اشخاص حقوقی در تیراندازی ماموران مسلح در حقوق کیفری ایران و مقایسه آن با حقوق کیفری انگلستان]]{{مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری}} | |||
[[رده: مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]] | [[رده: مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]] | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۴
ماده ۱ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری: مأمورین مسلح موضوع این قانون که به منظور استقرار نظم و امنیت و جلوگیری از فرار متهم یا مجرم و یا در مقام ضابط قوه قضائیه به تفتیش، تحقیق و کشف جرائم و اجرای احکام قضائی و یا سایر مأموریتهای محوله، مجاز به حمل و بکارگیری سلاح میباشند موظفند به هنگام بکارگیری سلاح در موارد ضروری کلیه ضوابط و مقررات این قانون را رعایت نمایند.
تبصره - مأمورین مسلح وزارت اطلاعات در اجرای وظایف محوله قانونی، در مورد بکارگیری سلاح مشمول این قانون می باشند.