ماده 13 قانون گذرنامه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۳ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱,۱۲,۱۰:''' اصلاحی ۳۱/۰۳/۱۳۶۲ - مدت اعتبار گذرنامه سیاسی و خدمت یک سال است مگر در مورد مأموران ثابت دولت در نمایندگیهای شاهنشاهی در خارجه که اعتبار گذرنامه تا خاتمه مدت مأموریت آنان خواهد بود. تبصره ۱ (اصلاحی ۳۱/۰۳/...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
* [[ماده 12 قانون گذرنامه|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 12 قانون گذرنامه|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده | * [[ماده 14 قانون گذرنامه|مشاهده ماده بعدی]] | ||
{{مواد قانون گذرنامه}} | {{مواد قانون گذرنامه}} | ||
[[رده:مواد قانون گذرنامه]] | [[رده:مواد قانون گذرنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲
ماده ۱۳ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱,۱۲,۱۰: اصلاحی ۳۱/۰۳/۱۳۶۲ - مدت اعتبار گذرنامه سیاسی و خدمت یک سال است مگر در مورد مأموران ثابت دولت در نمایندگیهای شاهنشاهی در خارجه که اعتبار گذرنامه تا خاتمه مدت مأموریت آنان خواهد بود.
تبصره ۱ (اصلاحی ۳۱/۰۳/۱۳۶۲)– تمدید مدت گذرنامه های سیاسی و خدمت طبق مقررات این قانون با موافقت وزارت امور خارجه در مرکز توسط اداره گذرنامه و روادید و در خارج از کشور توسط نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران انجام خواهد شد.
تبصره ۲ (اصلاحی ۳۱/۰۳/۱۳۶۲)– کلیه دارندگان گذرنامه های سیاسی و خدمت در موقع ورود به کشور باید گذرنامه خود را به وزارت امور خارجه تحویل دهند.