ماده ۷۵۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۷۵۱ قانون مجازات اسلامی:'''ارائه دهندگان خدمات میزبانی موظفند به محض دریافت دستور کارگروه (کمیته) تعیین مصادیق مذکور در | '''ماده ۷۵۱ قانون مجازات اسلامی:'''ارائه دهندگان خدمات میزبانی موظفند به محض دریافت دستور کارگروه(کمیته) تعیین مصادیق مذکور در ماده فوق یا [[مقام قضائی]] رسیدگی کننده به پرونده مبنی بر وجود محتوای مجرمانه در سامانه های رایانهای خود از ادامه دسترسی به آن ممانعت به عمل آورند. چنانچه عمدا از اجرای دستور کارگروه(کمیته) یا مقام قضائی خودداری کنند، منحل خواهند شد. در غیر این صورت، چنانچه در اثر [[بی احتیاطی]] و [[بی مبالاتی]] زمینه دسترسی به محتوای مجرمانه مزبور را فراهم کنند، در مرتبه نخست به [[جزای نقدی]] از ۰۰۰ /۰۰۰ /۶۰ تا ۰۰۰ /۰۰۰ /۲۵۰ ریال و در مرتبه دوم به یکصد میلیون(۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰)ریال تا یک میلیارد(۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰)ریال و در مرتبه سوم به یک تا سه سال تعطیلی موقت محکوم خواهند شد. | ||
== نکات توضیحی | تبصره – ارائه دهندگان خدمات میزبانی موظفند به محض آگاهی از وجود محتوای مجرمانه مراتب را به کارگروه (کمیته) تعیین مصادیق اطلاع دهند. | ||
ماده | |||
* [[ماده ۷۵۰ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده ۷۵۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== نکات توضیحی == | |||
'''ماده ۷۵۱ قانون مجازات اسلامی''' در خصوص ممانعت در ادامه دسترسی به محتواهای مجرمانه در سامانه های رایانه ای وضع شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277044|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>گفتنی است با تشکیل کمیته تعیین مصادیق این مرجع نهاد اصلی برای غیرقابل دسترس کردن [[محتوای مجرمانه]] شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت کیفری در فضای سایبر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3801308|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=فضلی|چاپ=1}}</ref>در خصوص [[رکن مادی]] این [[جرم]] نیز لازم به ذکر است که مرتکب این جرم باید از ارائه دهندگان خدمات میزبانی باشد.در کشور ما این کار از طریق ثبت مجوز تشکیل و ثبت شرکت های مرتبط با این کار صورت می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4119804|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=محمدنسل|چاپ=1}}</ref>دستور قطع دسترسی نیز از طریق کارگروه مذکور در ماده و یا مقام قضایی رسیدگی کننده به پرونده صورت می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4119916|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=محمدنسل|چاپ=1}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[صلاحیت سرزمینی دادگاه‌های ایران نسبت به جرایم ارتکابی در فضای سایبر]] | |||
* [[پالایش محتوا در سنجۀ حق‌های بنیادین و رهیافت‌های جرم‌شناختی؛ نقد وضع موجود و درآمدی بر وضعیت مطلوب]] | |||
* [[مسئولیت مدنی ارائه‌دهندگان خدمات حوزۀ ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۶
ماده ۷۵۱ قانون مجازات اسلامی:ارائه دهندگان خدمات میزبانی موظفند به محض دریافت دستور کارگروه(کمیته) تعیین مصادیق مذکور در ماده فوق یا مقام قضائی رسیدگی کننده به پرونده مبنی بر وجود محتوای مجرمانه در سامانه های رایانهای خود از ادامه دسترسی به آن ممانعت به عمل آورند. چنانچه عمدا از اجرای دستور کارگروه(کمیته) یا مقام قضائی خودداری کنند، منحل خواهند شد. در غیر این صورت، چنانچه در اثر بی احتیاطی و بی مبالاتی زمینه دسترسی به محتوای مجرمانه مزبور را فراهم کنند، در مرتبه نخست به جزای نقدی از ۰۰۰ /۰۰۰ /۶۰ تا ۰۰۰ /۰۰۰ /۲۵۰ ریال و در مرتبه دوم به یکصد میلیون(۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰)ریال تا یک میلیارد(۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰)ریال و در مرتبه سوم به یک تا سه سال تعطیلی موقت محکوم خواهند شد.
تبصره – ارائه دهندگان خدمات میزبانی موظفند به محض آگاهی از وجود محتوای مجرمانه مراتب را به کارگروه (کمیته) تعیین مصادیق اطلاع دهند.
نکات توضیحی
ماده ۷۵۱ قانون مجازات اسلامی در خصوص ممانعت در ادامه دسترسی به محتواهای مجرمانه در سامانه های رایانه ای وضع شده است.[۱]گفتنی است با تشکیل کمیته تعیین مصادیق این مرجع نهاد اصلی برای غیرقابل دسترس کردن محتوای مجرمانه شده است.[۲]در خصوص رکن مادی این جرم نیز لازم به ذکر است که مرتکب این جرم باید از ارائه دهندگان خدمات میزبانی باشد.در کشور ما این کار از طریق ثبت مجوز تشکیل و ثبت شرکت های مرتبط با این کار صورت می گیرد.[۳]دستور قطع دسترسی نیز از طریق کارگروه مذکور در ماده و یا مقام قضایی رسیدگی کننده به پرونده صورت می گیرد.[۴]
مقالات مرتبط
- صلاحیت سرزمینی دادگاه‌های ایران نسبت به جرایم ارتکابی در فضای سایبر
- پالایش محتوا در سنجۀ حق‌های بنیادین و رهیافت‌های جرم‌شناختی؛ نقد وضع موجود و درآمدی بر وضعیت مطلوب
- مسئولیت مدنی ارائه‌دهندگان خدمات حوزۀ ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران
منابع
- ↑ سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277044
- ↑ مهدی فضلی. مسئولیت کیفری در فضای سایبر. چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3801308
- ↑ غلامرضا محمدنسل. حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران. چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4119804
- ↑ غلامرضا محمدنسل. حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران. چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4119916