تبلیغ علیه نظام

جرم تبلیغ علیه نظام با انجام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروه ها و سازمانهای مخالف نظام محقق می شود. این جرم از جمله جرائم سیاسی است که بدون خشونت و بر پایه ی دانش، اندیشه، مرام یا گرایش سیاسی شخص صورت می گیرد.

پیشینه

ماده 5 ‌قانون مجازات مقدمین بر علیه امنیت و استقلال مملکت مصوب 1310: ‌

• هر کس برای یکی از جرم ها و یا مجرمین مذکوره در مواد 1 و 2 و 3 در ایران به نحوی از انحاء تبلیغ نماید و هر ایرانی که بر علیه‌ سلطنت مشروطه ایران یا بر له یکی از جرمها و یا مجرمین مذکور در مواد فوق به نحوی از انحاء در خارج از ایران تبلیغ کند محکوم به یک سال تا سه‌ سال حبس تأدیبی خواهد شد.

این ماده در قانون راجع به مجازات اسلامی سال 1362 دارای پیشینه نیست، زیرا تصور قانونگذار بر این بود که تصویب چنین ماده ای، منجر به سوء استفاده مقامات دولتی و برخورد نامناسب با منتقدان خواهد شد.

عنصر قانونی

عنصر قانونی این جرم در ماده 500 قانون مجازات اسلامی تعزیرات مصوب 1375 ذکر شده است.

عنصر مادی

عنصر مادی این جرم عبارت است از: تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروه ها و سازمانهای مخالف نظام. با توجه به عبارات "علیه" و "به نفع" در متن ماده می توان این گونه برداشت کرد که تبلیغ باید به نحو موثری واقع شود، به طوری که اگر فعالیت تبلیغی فاقد هرگونه نفع و ضرری باشد، مشمول این ماده نخواهد بود. در مقابل نیز عده ای با نظر به اطلاق ماده هر فعالیت تبلیغی اعم از موثر و غیر موثر را مشمول ماده قرار داده اند. مرتکب جرم در این ماده، می تواند ایرانی یا خارجی، نظامی یا غیر نظامی، کارمند یا غیر کارمند باشد. اگر شخصی اصل نظام را مشروع بداند و به انتقاد صریح و قانونی از برخی برنامه ها و سیاست های آن بپردازد، مشمول ماده قرار نخواهد گرفت. تفاوت تبلیغ و انتقاد را می توان در عنصر روانی هر یک جست و جو کرد. در تبلیغ علیه نظام، نوعی ضدیت با نظام مشاهده می شود ولی هدف انتقاد، اصلاح نقاط ضعف از روی دلسوزی است. این جرم از جرائم مطلق است و تحقق آن نیازی به وقوع نتیجه خاصی ندارد. همچنین کسی که در فعالیت تبلیغی مباشرت ندارد ولی به نحوی انتشار این افکار را تسهیل میکند می تواند به عنوان معاون مورد تعقیب قرار گیرد. در پایان لازم به ذکر است که این عنوان مجرمانه، جرمی مستقل بوده و در فرض تحقق در دادگاه انقلاب محل ارتکاب جرم یعنی تبلیغ علیه نظام، مورد رسیدگی قرار می گیرد.همچنین اگر کسی همزمان عضو گروه مجرمانه ای باشد و به انجام فعالیت های تبلیغی نیز بپردازد، مشمول مقررات تعدد معنوی قرار خواهد گرفت.

عنصر معنوی

عنصر روانی این جرم در وهله اول، سو نیت عام یعنی اراده ارتکاب فعالیت تبلیغی است، علاوه بر آن به نظر می رسد با توجه به عبارات "علیه ... و یا به نفع ..." مرتکب باید دارای سو نیت خاص یعنی قصد مخالفت با نظام یا قصد تضعیف و یا تزلزل نظام نیز باشد.در مقابل عده ای صرف سو نیت عام را برای ارتکاب جرم کافی دانسته اند. اگر مرتکب جرم ادعا کند که فریب خورده و یا اغوا شده است میتواند حسب مورد تبرئه و یا مشمول مقررات تخفیف مجازات قرار گیرد.

انتقادات

به نظر می رسد جرم انگاری چنین عنوان مجرمانه ای که دارای معیاری قابل تمییز از فعالیت های مشروعی مانند امر به معروف، نهی از منکر، انتقاد و حتی یک اظهار نظر ساده در راستای حق، نیست مطابقتی با اصول جرم انگاری ندارد. عبارات کلی و مبهمی که در نگارش ماده مورد استفاده قرار گرفته است، دست مجریان قانون را در محدودیت آزادی های مشروع شهروندان باز گذاشته که این امر، آشکارا بر خلاف اصول قانون اساسی و اهداف ارزشمند انقلاب اسلامی می باشد.