ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر کس به قصد مطالبه [[وجه]] یا [[مال]] یا به قصد [[انتقام]] یا به هر منظور دیگری به [[عنف]] یا [[تهدید]] یا [[حیله]] یا به هر نحو دیگر شخصا یا توسط دیگری شخصی را [[آدم ربایی|برباید]] یا [[اخفاء|مخفی کند]] در صورتی که ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد به حبس درجه چهار و در غیر این صورت به حبس درجه پنج محکوم خواهد شد در صورتی که سن [[مجنی‌علیه]] کمتر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط [[وسایل نقلیه]] انجام پذیرد یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا [[آسیب حیثیتی|حیثیتی]] وارد شود، مرتکب به حداکثر مجازات تعیین شده محکوم خواهد شد و در صورت ارتکاب جرایم دیگر به مجازات آن جرم نیز محکوم می گردد. | هر کس به قصد مطالبه [[وجه]] یا [[مال]] یا به قصد [[انتقام]] یا به هر منظور دیگری به [[عنف]] یا [[تهدید]] یا [[حیله]] یا به هر نحو دیگر شخصا یا توسط دیگری شخصی را [[آدم ربایی|برباید]] یا [[اخفاء|مخفی کند]] در صورتی که ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد به حبس درجه چهار و در غیر این صورت به حبس درجه پنج محکوم خواهد شد در صورتی که سن [[مجنی‌علیه]] کمتر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط [[وسایل نقلیه]] انجام پذیرد یا به مجنی علیه [[آسیب]] جسمی یا [[آسیب حیثیتی|حیثیتی]] وارد شود، مرتکب به حداکثر مجازات تعیین شده محکوم خواهد شد و در صورت ارتکاب جرایم دیگر به مجازات آن جرم نیز محکوم می گردد. | ||
تبصره - مجازات [[شروع به آدم ربایی|شروع به ربودن]] سه تا پنج سال حبس است. | تبصره - مجازات [[شروع به آدم ربایی|شروع به ربودن]] سه تا پنج سال حبس است. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
در خصوص ماده فوق، عده ای بررسی مفهوم اصطلاح گروگانگیری را لازم دانسته | در خصوص ماده فوق، عده ای بررسی مفهوم اصطلاح «[[گروگانگیری]]» را لازم دانسته اند، بر این اساس باید گروگانگیری را لفظی عامیانه دانست که گاه مقصود از آن حالتی است که فرد گروگانگیر، شخص یا اشخاص را در تسلط و اختیار خویش گرفته و در مقابل آزادی آن ها، امتیازی را مطالبه می کند. گاه نیز گروگانگیری مترادف آدم ربایی بوده و در این صورت در فرض عدم [[محاربه]]، [[بازداشت]] غیر قانونی و [[تهدید به قتل]] به حساب می آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276812|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> واژه «ربودن» که در این ماده دو بار به کار رفته است، ملازمه با جابجایی دارد و صرف بازداشت را نمی توان آدم ربایی تلقی نمود، البته این جابجایی باید به نحوی باشد که مفهوم [[عرف|عرفی]] ربودن را به همراه داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276820|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
بر اساس بند ب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، مجازات حبس موضوع ماده فوق، اگر ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد، موجب حبس درجه چهار و در غیر این صورت موجب حبس درجه 5 خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276808|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | بر اساس بند ب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، مجازات حبس موضوع ماده فوق، اگر ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد، موجب حبس درجه چهار و در غیر این صورت موجب حبس درجه 5 خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276808|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | ||
بر اساس این ماده، آدم ربایی به دو صورت مباشرت یا مداخله غیر مستقیم امکانپذیر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276816|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | بر اساس این ماده، آدم ربایی به دو صورت [[مباشرت]] یا مداخله غیر مستقیم امکانپذیر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276816|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | ||
== منابع == | |||
[[رده:جرایم علیه اشخاص و اطفال]] | [[رده:جرایم علیه اشخاص و اطفال]] | ||
[[رده:آدم ربایی]] | [[رده:آدم ربایی]] | ||
[[رده:زمانی]] | [[رده:زمانی]] | ||
<references />{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۲
هر کس به قصد مطالبه وجه یا مال یا به قصد انتقام یا به هر منظور دیگری به عنف یا تهدید یا حیله یا به هر نحو دیگر شخصا یا توسط دیگری شخصی را برباید یا مخفی کند در صورتی که ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد به حبس درجه چهار و در غیر این صورت به حبس درجه پنج محکوم خواهد شد در صورتی که سن مجنی‌علیه کمتر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسایل نقلیه انجام پذیرد یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود، مرتکب به حداکثر مجازات تعیین شده محکوم خواهد شد و در صورت ارتکاب جرایم دیگر به مجازات آن جرم نیز محکوم می گردد.
تبصره - مجازات شروع به ربودن سه تا پنج سال حبس است.
توضیح واژگان
در خصوص ماده فوق، عده ای بررسی مفهوم اصطلاح «گروگانگیری» را لازم دانسته اند، بر این اساس باید گروگانگیری را لفظی عامیانه دانست که گاه مقصود از آن حالتی است که فرد گروگانگیر، شخص یا اشخاص را در تسلط و اختیار خویش گرفته و در مقابل آزادی آن ها، امتیازی را مطالبه می کند. گاه نیز گروگانگیری مترادف آدم ربایی بوده و در این صورت در فرض عدم محاربه، بازداشت غیر قانونی و تهدید به قتل به حساب می آید.[۱] واژه «ربودن» که در این ماده دو بار به کار رفته است، ملازمه با جابجایی دارد و صرف بازداشت را نمی توان آدم ربایی تلقی نمود، البته این جابجایی باید به نحوی باشد که مفهوم عرفی ربودن را به همراه داشته باشد.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس بند ب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، مجازات حبس موضوع ماده فوق، اگر ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد، موجب حبس درجه چهار و در غیر این صورت موجب حبس درجه 5 خواهد بود.[۳]
بر اساس این ماده، آدم ربایی به دو صورت مباشرت یا مداخله غیر مستقیم امکانپذیر است.[۴]
منابع
- ↑ سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276812
- ↑ سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276820
- ↑ سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276808
- ↑ سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276816