ماده ۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:آقایی using HotCat) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== مصادیق و نمونه ها == | == مصادیق و نمونه ها == | ||
از موارد شایعی که دادگاه حکم به رد عین ،مثل یا قیمت مال صادر میکند،سرقت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4649468|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | از موارد شایعی که دادگاه حکم به رد عین ،مثل یا قیمت مال صادر میکند،سرقت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4649468|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
[[رده:آقایی]] |
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۰
دادگاه در مواردي كه حكم به رد عين ، مثل و يا قيمت مال صادر مي كند ، مكلف است ميزان و مشخصات آن را قيد و در صورت تعدد محكومٌ عليه ، حدود مسؤوليت هر يك را مطابق مقررات مشخص كند . تبصره ماده 19: در صورتي كه حكم به پرداخت قيمت مال صادر شود ، قيمت زمان اجراي حكم ، ملاك است .
مصادیق و نمونه ها
از موارد شایعی که دادگاه حکم به رد عین ،مثل یا قیمت مال صادر میکند،سرقت است.[۱]
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4649468