ماده ۲۵۳ قانون مجازات اسلامی

هرگاه کسی زنا یا لواطی که موجب حد نیست مانند زنا یا لواط در حال اکراه یا عدم بلوغ را به دیگری نسبت دهد به سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری درجه شش محکوم می شود.

پیشینه

سابقاً ماده 178 قانون حدود و قصاص و مقررات آن (مصوب 1361) در این خصوص وضع شده بود. همچنین ماده 608 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) نیز در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخی معتقدند ماده فوق بیانگر این مساله است که در فرض نسبت دادن زنا یا لواطی به دیگری از سوی قاذف که ثابت کننده حد نباشد، حد قذف ساقط است و فقط باید سی و یک الی هفتاد و چهار ضربه شلاق را برای نسبت دهنده به عنوان مجازات تعزیری در نظر گرفت.از ظاهر ماده چنین استنباط میشود که موضوع انتساب باید زنا یا لواط باشد و تنها شرایط موجب حد مفقود است.ضمنا در این ماده به قصد قذف اشاره نشده است .بنابراین اطلاق ماده اقتضای این را دارد که میان این امر که مرتکب قصد نسبت دادن زنا یا لواط را داشته باشد یا خیر، تفاوتی وجود نداشته باشد.

مستندات فقهی

مستند فقهی این ماده را برخی از فتاوای فقها از جمله فقهای معاصر دانسته اند.

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان داشته اند که نباید هر نوع ناسزایی را موجب حد قذف دانست . بلکه ناسزا یا تعرضی که در عرف زبانی یک منطقه افاده قذف نمی کند، فقط موجب تعزیر است. مثل اینکه کسی به زنش بگوید:« من در شب عروسی در تو بکارت ندیدم.»