نظریه شماره 7/1402/387 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل تجدیدنظر بودن رای داوری بعد از مهلت مقرر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/387|شماره پرونده=1402-3/1-387ح|تاریخ نظریه=1402/06/05}} '''استعلام''': هرگاه صدور برگ اجرایی موضوع ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ درخواست شود و دادگاه در اجرای مواد ۴۶۶...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''چکیده نظریه شماره 7/1402/387 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل تجدیدنظر بودن رای داوری بعد از مهلت مقرر''':هرگاه دادگاه رأی داور را غیر قابل اجرا بداند، نمی تواند صرفا دستور بایگانی کردن درخواست را صادر کند؛ بلکه باید تصمیم قضایی خود را به نحو مستدل و مستند به قانون اتخاذ نماید و از آنجا که برای طرفین رأی داوری این تصمیم دارای آثار است، باید به آنان ابلاغ شود. در خصوص قابل تجدید نظر بودن این تصمیم هرچند ممکن است با توجه به ملاک [[ماده 175 قانون اجرای احکام مدنی]] این تصمیم قابل تجدید نظر دانسته شود، اما به لحاظ اصل قطعی بودن آراء دادگاه های عمومی مذکور در ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی و عدم احصاء تصمیم مذکور در ماده ۳۳۲ این قانون، باید معتقد به قطعی بودن آن بود. | |||
'''استعلام''' | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/387|شماره پرونده=1402-3/1-387ح|تاریخ نظریه=1402/06/05|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی مدنی]]|محور نظریه=[[رای داوری]]}} | ||
== '''استعلام''' == | |||
هرگاه صدور برگ اجرایی موضوع [[ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی]] دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ درخواست شود و دادگاه در اجرای مواد [[ماده ۴۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی|۴۶۶]] و [[ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی|۴۸۹]] این قانون [[رای داوری|رأی داوری]] را [[باطل]] تشخیص دهد، با توجه به سپری شدن مهلت مقرر در [[ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۹۰]] قانون یادشده و عدم انطباق با حکم مقرر در این ماده، تکلیف دادگاه چیست؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
اولا، اعتراض و اقامه دعوا مبنی بر ابطال رأی داور مقید به مهلت مقرر در ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و تبصره آن است و جهت اعلام شده مبنی بر بی اعتباری رأی داور از سوی معترض از این حیث تأثیری ندارد. با وجود این، چنانچه مهلت یادشده سپری شده باشد، هر زمان که تقاضای اجرای رأی داور از دادگاه به عمل آید، محکوم علیه رأی داوری می تواند بطلان ذاتی رأی را به دادگاه | اولا، اعتراض و اقامه دعوا مبنی بر ابطال رأی [[داور]] مقید به مهلت مقرر در ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و تبصره آن است و جهت اعلام شده مبنی بر بی اعتباری رأی داور از سوی معترض از این حیث تأثیری ندارد. با وجود این، چنانچه مهلت یادشده سپری شده باشد، هر زمان که تقاضای اجرای رأی داور از دادگاه به عمل آید، [[محکوم علیه]] رأی داوری می تواند بطلان ذاتی رأی را به دادگاه خاطر نشان سازد. بدیهی است در چنین فرضی دادگاه با عنایت به صدر ماده ۴۸۹ قانون یادشده در صورت احراز بطلان رأی داور از صدور دستور اجرای آن خودداری می کند. | ||
ثانیا، هرگاه دادگاه رأی داور را غیر قابل اجرا بداند، نمی تواند صرفا دستور بایگانی کردن درخواست را صادر کند؛ بلکه باید تصمیم قضایی خود را به نحو مستدل و مستند به قانون اتخاذ نماید و از آنجا که برای طرفین رأی داوری این تصمیم دارای آثار است، باید به آنان ابلاغ شود. در خصوص قابل تجدید نظر بودن این تصمیم هرچند ممکن است با توجه به ملاک [[ماده ۱۷۵ قانون اجرای احکام مدنی]] مصوب ۱۳۵۶ این تصمیم قابل تجدید نظر دانسته شود، اما به لحاظ اصل قطعی بودن آراء دادگاه های عمومی مذکور در [[ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی]] دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و عدم احصاء تصمیم مذکور در [[ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۳۲]] این قانون، باید معتقد به قطعی بودن آن بود. | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 175 قانون اجرای احکام مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۷۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | |||
* [[ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[رای داوری|رأی داوری]] | |||
* [[باطل]] | |||
* [[داور]] | |||
* [[محکوم علیه]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (قانون آیین دادرسی مدنی)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (قانون اجرای احکام مدنی)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (داور)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (رای داوری)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۳
چکیده نظریه شماره 7/1402/387 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل تجدیدنظر بودن رای داوری بعد از مهلت مقرر:هرگاه دادگاه رأی داور را غیر قابل اجرا بداند، نمی تواند صرفا دستور بایگانی کردن درخواست را صادر کند؛ بلکه باید تصمیم قضایی خود را به نحو مستدل و مستند به قانون اتخاذ نماید و از آنجا که برای طرفین رأی داوری این تصمیم دارای آثار است، باید به آنان ابلاغ شود. در خصوص قابل تجدید نظر بودن این تصمیم هرچند ممکن است با توجه به ملاک ماده 175 قانون اجرای احکام مدنی این تصمیم قابل تجدید نظر دانسته شود، اما به لحاظ اصل قطعی بودن آراء دادگاه های عمومی مذکور در ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی و عدم احصاء تصمیم مذکور در ماده ۳۳۲ این قانون، باید معتقد به قطعی بودن آن بود.
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۳۸۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۳/۱-۳۸۷ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۶/۰۵ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | رای داوری |
استعلام
هرگاه صدور برگ اجرایی موضوع ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ درخواست شود و دادگاه در اجرای مواد ۴۶۶ و ۴۸۹ این قانون رأی داوری را باطل تشخیص دهد، با توجه به سپری شدن مهلت مقرر در ماده ۴۹۰ قانون یادشده و عدم انطباق با حکم مقرر در این ماده، تکلیف دادگاه چیست؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، اعتراض و اقامه دعوا مبنی بر ابطال رأی داور مقید به مهلت مقرر در ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و تبصره آن است و جهت اعلام شده مبنی بر بی اعتباری رأی داور از سوی معترض از این حیث تأثیری ندارد. با وجود این، چنانچه مهلت یادشده سپری شده باشد، هر زمان که تقاضای اجرای رأی داور از دادگاه به عمل آید، محکوم علیه رأی داوری می تواند بطلان ذاتی رأی را به دادگاه خاطر نشان سازد. بدیهی است در چنین فرضی دادگاه با عنایت به صدر ماده ۴۸۹ قانون یادشده در صورت احراز بطلان رأی داور از صدور دستور اجرای آن خودداری می کند.
ثانیا، هرگاه دادگاه رأی داور را غیر قابل اجرا بداند، نمی تواند صرفا دستور بایگانی کردن درخواست را صادر کند؛ بلکه باید تصمیم قضایی خود را به نحو مستدل و مستند به قانون اتخاذ نماید و از آنجا که برای طرفین رأی داوری این تصمیم دارای آثار است، باید به آنان ابلاغ شود. در خصوص قابل تجدید نظر بودن این تصمیم هرچند ممکن است با توجه به ملاک ماده ۱۷۵ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ این تصمیم قابل تجدید نظر دانسته شود، اما به لحاظ اصل قطعی بودن آراء دادگاه های عمومی مذکور در ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و عدم احصاء تصمیم مذکور در ماده ۳۳۲ این قانون، باید معتقد به قطعی بودن آن بود.
مواد مرتبط
- ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۵ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۳۲ قانون آیین دادرسی مدنی
جستارهای وابسته
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (قانون آیین دادرسی مدنی)
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (قانون اجرای احکام مدنی)
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (داور)
- نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (رای داوری)
